اخبار جدید

• ثبت جهانی «مینیاتور به سبک بهزاد» به نام افغانستان در یونسکو

  افغانستان که در سال ۲۰۲۱ پرونده «هنر مینیاتور به سبک بهزاد» را برای ثبت جهانی به یونسکو ارائه کرده بود، در نهایت توانست در بیستمین اجلاس کمیته بین‌دولتی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس، این هنر را به نام خود ثبت کند. این اجلاس از ۱۶ قوس در هند آغاز شده و قرار است پرونده «هنر آینه‌کاری در معماری ایرانی» نیز از سوی ایران بررسی شود.

• بنیاد پیکاسو می‌خواهد اثر یک میلیون یورویی نقاش مشهور را تنها ۱۰۰ یورو بفروشد

  اداره پیکاسو، نماینده حقوق وراث نقاش بزرگ فرانسوی، اعلام کرد قصد دارد اثری از این نقاش شهیر به ارزش یک میلیون یورو را در برابر تنها ۱۰۰ یورو با قرعه‌کشی واگذار کند.

• به یاد داشتن " واحد خاکدان مراغه" نقاش چیره دست ایرانی

  خاکدان با پرداختی واقع‌گرا، به جهانی خیره شده و از آن روایت دارد که نمی‌تواند چندان واقعی و طبیعی باشد؛ بلکه جهانی است از واقعیت که در خیال مانده است، در تخیل رشد کرده و در خاطرات هنرمند، خود را بیان می‌کند». شخص خاکدان نیز کارهای خود را این‌گونه تعبیر می‌کند: «کودکی، گذرا بودن زمان، ابدی نبودن اشیاء و انسان‌ها، مکان‌ها و اشیاء رهاشده و مهم‌تر از همه بازی با تاریخ

• دو نقاشی از ایوان شیشکین، جنگل قبل از توفان و منظره پاییزی. پارک در پاولوفسک

  ایوان ایوانوویچ شیشکین از بزرگ‌ترین و مشهورترین نقاشان منظره‌پرداز روسیه در قرن نوزدهم است. او به دلیل آثار های استادانه و دقیق از جنگل‌ها و طبیعت روسیه، به ویژه درختان بلوط و توس، به «غول جنگل» مشهور شد. آثار او که ترکیبی از واقع‌گرایی دقیق و عظمتی حماسی هستند، عمیقاً به درک مردم از زیبایی طبیعت سرزمینش شکل دادند.

• اشعار تصویری ونسان ون گوگ

  از فضای تاریک خانه‌ها و کارگاه‌های نوئنن تا نخستین درخشش نور در پاریس، این شعر تصویری مسیر جست‌وجوی ون‌گوگ برای یافتن نور و صدا را دنبال می‌کند. در میان قهوه‌ای‌های خاکی، خاکستری‌های آرام، و نخستین جرقه‌های رنگ، شاهد سفر نقاشی هستیم که از سایه به سوی روشنایی می‌رود — روحی در تلاش برای رسیدن به جهانی در حال دگرگونی.

• نقاشی حاشیه مسکو

  دینکا در این اثر توانست توسعه و مدرنیته و انسان را در هماهنگی کامل به تصویر بکشد و زیبایی‌شناسی خاص دوران آوانگارد شوروی را با وضوح و سادگی‌ای منحصربه‌فرد نمایش دهد.

• عبدالجلیل لونی - نقاش دربار عثمانی

  عبدالجلیل لونی چلبی (دهه ۱۶۸۰–۱۷۳۲) که به‌طور حرفه‌ای با نام لِونی شناخته می‌شود، نقاش دربار عثمانی در اوایل قرن هجدهم در دربار مصطفی دوم و بعدها احمد سوم بود. او از مینیاتوریست‌های برجسته دوره لاله به شمار می‌رود که برای سبک سنتی و در عین حال نوآورانه‌اش بسیار مورد احترام بود.

• آخرین قطار از ادوارد هاپر

  تنها یک نقاشی از یک صحنهٔ معمولی نیست؛ هاپر پنجره‌ای به درون انسان مدرن می‌گشاید و تنهایی او را در میانهٔ شلوغی تمدن به تصویر می‌کشد. این اثر، مانند بسیاری از کارهای هاپر، بیننده را به تأمل در مورد تنهایی، گذرا بودن زمان و سکوت ناخواسته در زندگی دعوت می‌کند.

• پاییز رنگارنگ، که شامگاه سال است... با لبخندی بر لب، بر من نور می‌تابد................

  این ابیات زیبای «ساموئیل مارشاک» به خاطر می‌آید: «پاییز رنگارنگ، که شامگاه سال است... با لبخندی بر لب، بر من نور می‌تابد...»

• عثمان حمدی نین فیرچاسیندان فرش ساتیجی سی تابلوسی

  پژوهشگران، فرش‌های شرقی را نماد «شکوه و تجمل شرق» می‌دانند. از این منظر، نقش فرش در هنر نقاشی ترکی جایگاه بسیار مهمی دارد. نقاشان شرق‌گرای اروپایی نیز از دیرباز با علاقه فراوان، فرش‌ها و نقش‌های ترکی را بر بوم می‌کشیدند. این نقاشی‌ها نه‌تنها جلوه‌ای از شکوه بصری خلق می‌کردند، بلکه از دیدگاه تاریخ هنر نیز اهمیت ویژه‌ای داشتند، زیرا گاه تنها راه برای تاریخ‌گذاری فرش‌هایی که نمونهٔ واقعی‌شان از میان رفته بود، تصویرشان در آثار این نقاشان بود.

• شب پیش از جشن اثر یوری پتروویچ کوگاچ

  «شب پیش از جشن» یکی از درخشان‌ترین نمونه‌های رئالیسم شاعرانه روسی است. یوری کوگاچ در این اثر نشان می‌دهد که چگونه زندگی عادی، اگر با عشق و سنت درآمیزد، خود تبدیل به هنر و آیین می‌شود. تابلو نه فقط درباره‌ی آماده‌سازی نان، بلکه درباره‌ی تداوم روح روسی، پیوند نسل‌ها، و معنای واقعی خانه است.

• نمادی از رنج، پایداری و انسانیت! سرنوشت یک انسان یک فیلم براساس نوشته میخائیل شولوخف

  پوستر فیلم «سرنوشت یک انسان» به کارگردانی سرگئی بوندارچوک، یکی از ماندگارترین و تاثیرگذارترین تصاویر در تاریخ سینمای جنگ است. این پوستر تنها یک اثر تبلیغاتی نیست، بلکه به شکلی فشرده و نمادین، تمام اساس داستان کوتاه میخائیل شولوخوف را انتقال می‌دهد.

• مادر گلیم می‌بافد اثر یوری کوگاچ

  این نقاشی نمادین، صحنه‌ای از زندگی روستایی را نشان می‌دهد که در آن یک زن سالخورده، غرق در بافتن یک گلیم رنگارنگ بر روی یک دار چوبی سنتی است.

• فرش نقاشی دنیس ایچیتوفکین

  خانه و خاطره: فرش در فرهنگ روسی (و همین‌طور ایرانی) نماد گرما، صمیمیت و زندگی خانگی است. سکوت و زمان: نبودن انسان در تابلو، توجه بیننده را به بافت، رنگ و نور جلب می‌کند؛ گویی زمان ایستاده و تنها فرش روایتگر حضور آدمی است. نوستالژی: ایچیتوفکین با انتخاب چنین سوژه‌ای، حسی از گذشته و زندگی روزمره را در ذهن زنده می‌کند؛ چیزی ساده، اما آکنده از معنا.

• پرسه زدن در لابه‌لای گودال‌های آب تا صبح

  آلفیا شایخولوف نقاش معاصر روس‌زبان است. در آثار او بیشتر فضای شاعرانه و حسرت‌گونه دیده می‌شود. شخصیت‌ها و مناظر معمولاً حال و هوای رویا، خاطره و تنهایی دارند.

•  دختر پروفسور هشترودی: بی مهری تبریز بر نابغه ریاضی جهان در زادگاهش درد آور است.

  ۴۹ امین سالمرگ زنده یاد پروفسور محسن هشترودی که در فهرست ۵۰ ریاضی دان برجسته جهان ثبت شده است در حالی در شهریور ماه جاری سپری شده است که این فرزند نابغه تبریز هنوز در زادگاه خود تبریز ناشناخته است و یادمان های باشکوه علمی و فرهنگی به بنام و بیاد او در تبریز چندان به چشم نمی خورد.در سال‌جاری کتابخانه شخصی دختر پروفسور هشترودی به دانشگاه تهران اهدا شد و دکتر فریبا هشترودی در سخنانی از نصب یک مجسمه کج و معوج در فلکه دانشگاه تبریز از پدرش زبان به شکوه گشود که بازتاب زیادی در محافل علمی،فرهنگی و رسانه ای داشت.

• مربع سیاه اثر کازیمیر مالویچ

  «مربع سیاه» نه فقط یک تابلو، که اعلامیه‌ای است بر پایان یک جهان و آغاز جهانی دیگر. مالویچ با این سطح سیاه بر زمینه‌ی سفید، هنر را از بند بازنمایی رها ساخت و آن را به سکوتی مطلق و خلوصی ناب کشاند. این مربع، «صفرِ شکل‌ها»ست؛ جایی که همه چیز فرو می‌ریزد و تنها جوهره‌ی احساس باقی می‌ماند. در نخستین نمایشگاه، او اثر را در همان گوشه‌ی مقدسی آویخت که در خانه‌های روسی جایگاه آیکون‌های مذهبی بود؛ گویی این سیاهی مطلق، به‌سان شمایلی نوین، به مکاشفه‌ای قدسی دعوت می‌کرد.

• منظره اثر نیکلای الکساندرُویچ سرگِیف

  تصویر، مناظری گسترده از تپه‌ها و دره‌ها را نشان می‌دهد، با نهرها، درختان پراکنده، خانه‌هایی که در میان سبزه‌ها پنهان هستند، و غروب‌هایی آرام. فضای تابلو آرامش‌محور، نورپردازی گرم و حس نزدیکی با طبیعت را منتقل می‌کند

• پیر. بندهٔ خدا اَوْرامی - میخائیل نِستِروف

  «پیر. بندهٔ خدا اَوْرامی» جسم ایده ال جستجو شدهٔ روسیهٔ ارتدوکس، روحانی و نیایشگر است. پیرمرد در تصویر، جامه‌ای روشن بر تن دارد و سرش به‌سبب سپیدی کامل موها، از آن هم روشن‌تر به نظر می‌رسد. طبیعت پیرامون، بکر و دست‌نخورده است؛ گویی هیچ ردّی از دست انسان در آن نیست. همین امر، گوشه‌نشینی اَوْرامی را باز هم آشکارتر و ملموس‌تر می‌سازد.

• سردار ملی با قلم استاد مرتضی رسام نخجوانی

  در اين تابلو، ستارخان تفنگ برنويى در دست گرفته، سينه را جلو داده، به رسم لوطيان آن زمان، دست چپ را مشت كرده و روى كمر قرار داده و حالت يك انقلابى تمام عيار را بخود گرفته است. سردار ملى، با سبيل هاى تاب داده وچهرۀ گل انداخته وآرام كه كلاه نظامى اش وقار خاصى به وى بخشيده، انگار در حال استماع گزارش نظامى از همسنگران و همرزمانش است. قطارهاى فشنگ كه حمايل سينه و كمرش شده، نشانگر روحيه"مقاومت و ارادۀ وى و همفكرانش در دفاع از دستاوردهاى نهضت مشروطيت است که تبریزیان برای پیروزی آن سنگ تمام گذاشتند که تشکیل مجلس ملی از بزرگترین دستاوردهای آن بوده است.