تبریز امروز:
هان کانگ در سال 2016. عکس استوک پرتره GL/Alamy
معمولاً وقتی شاعران رمان می نویسند، نثری زنده و برتر ارائه می دهند. کتاب گیاهخوار هان کانگ (2007) نمونه ای در این زمینه است، و بدون شک این اثری است که بیشترین تأثیر را در تصمیم آکادمی سوئد برای اعطای جایزه نوبل ادبیات 2024 به او داشته است. کمیته اعلام کرد که به کانگ این جایزه معتبر اعطا شد زیرا «سبک شاعرانه و تجربی» اش، او را به «نوآوری در نثر معاصر» تبدیل کرده است.
هان کانگ اولین نویسنده کره جنوبی است که برنده جایزه نوبل ادبیات شده است و در تاریخ 121 برنده آن در 117 سال، هجدهمین زنی است که این جایزه را دریافت کرده است. او در سال 1970 در گوانگجو به دنیا آمد و همچنین جایزه بین‌المللی بوکر (در سال 2016) و همچنین چندین جایزه معتبر ملی و بین‌المللی دیگر از جمله جایزه پزشکان اترانگر در سال 2023 برای رمان خداحافظی غیرممکن دریافت کرده است.
گیاهخوار، پرخواننده ترین اثر هان کانگ است. در سال 2007 منتشر شد و برای انتشار در بریتانیا در سال 2015 و ایالات متحده در سال 2016 به انگلیسی ترجمه شد، عنوان آن مناسب بود، زیرا همزمان با افزایش ناگهانی افرادی بود که به گیاهخواری و وگانیسم روی آوردند، به ویژه در بریتانیا.
در حالی که این رمان یک مانیفست برای گیاهخواری نیست، اما تاثیر گیاهخوار شدن را در زمانی که همه اطرافیان شما گوشت می خورند را مورد بررسی قرار می دهد. این نشان دهنده تلاش قهرمان داستان برای حفظ اختیار بدنی در پاسخ به انزجار شوهرش از تصمیم او (او آن را نافرمانی می‌داند)، شیفتگی شهوانی برادر شوهرش به آن و اعمال خشونت‌آمیز پدرش که به زور به گوشت خوک غذا می‌دهد، می‌پردازد.
جلد کتاب برای گیاهخوار
گرانتا
گیاهخوار بینش گسترده ای از کنترل مردسالارانه بدن زن ارائه می دهد و به عنوان یک شورش ضد سرمایه داری و اکوفمینیستی توصیف شده است.
این رمان ساختاری سه قسمتی دارد و در هر بخش هم دیدگاه روایی و هم صدا تغییر می کند. یئونگ های هرگز در داستان بدن خود و تصمیماتی که در مورد آن می گیرد راوی اول شخص نیست. به نظر می رسد که این کمبود قابل توجه صدا با جایزه نوبل مرتبط بوده است. کمیته اعلام کرد که تصمیم آنها به دلیل تعهد نویسنده به انتقال "مجموعه قوانین نامرئی" و "شکننده بودن زندگی انسان" از طریق "آگاهی منحصر به فرد او از ارتباطات بین بدن و روح" است.
شعر ها و داستان های کوتاه هان کانگ به اندازه رمان های او بدیع و مهم هستند، اگرچه کمتر شناخته شده اند و مضامینشان مبهم تر است. شعر او اغلب مکان‌ها (راه رفتن در خیابان شهر)، در کنار اشیاء (لامپ‌های خیابان، شمع‌ها، آینه‌ها) و بدن تکه تکه‌شده انسان (دستی که دراز می‌کند، نوک انگشتان، گونه‌های یخ‌زده، زبان‌ها، پلک‌ها) را بررسی می‌کند.
ترجمه انگلیسی آخرین رمان او به نام «ما از هم جدا نمی‌شویم» در فوریه سال آینده منتشر می‌شود. ما از هم جدا نمی‌شویم، حداقل از نظر موضوع، شاید مبهم‌تر و پیچیده‌تر از The Vegetarian باشد. داستان زنی به نام کیونگها است که پس از بستری شدن اینسون در بیمارستان پس از یک تصادف چوب بری برای مراقبت از یک پرنده خانگی به خانه روستایی دوستش اینسون می رود. او که در دام یک طوفان برف افتاده است، نامه‌های مربوط به قتل عام ججو در سال‌های 1948-1949 را کشف می‌کند که در آن حدود 1000 نفر کشته شدند.
هان کانگ درباره پیروزی خود صحبت می کند.
واکنش ها به برد کانگ
از برنده امسال ستایش گسترده ای صورت گرفته است. واشنگتن پست این جایزه را به عنوان پتانسیلی برای دیگر نویسندگان کره ای تجلیل می کند. در همین حال، گاردین تمجیدهای کانگ را تایید می‌کند و دلایل کمیته را برای اعطای جایزه بسط می‌دهد: همدلی، آگاهی منحصربه‌فرد، سبک تجربی و «نثر استعاری» او.
جایزه ادبیات اغلب بحث برانگیز است. جوامع آنلاین درباره اعتبار برندگان بحث می کنند و در مورد سیاست انتخاب ها اتهام می زنند. برخی از مفسران اگر نویسنده بیش از حد مبهم باشد، ناراحت می شوند، همانطور که در مورد جان فوسه نروژی، که در سال 2023 برنده شد، ناراحت می شوند. آنها به همان اندازه ناراحت می شوند اگر جایزه به شخصیتی اعطا شود که بیش از حد جریان اصلی است، همانطور که باب دیلن برنده شد. در سال 2016
ویژگی محلی نوشته کانگ، آوردن تاریخ و مکان های کره ای به مخاطبان جهانی، و دقت نثر او، به این معنی است که او به دردسر افتاده است.
