مطالعه جدید نشان می دهد تبعیض از طریق تغییرات شبکه مغزی منجر به پیری سریع تر می شود

تبریز امروز:

نگار فانی
دانشیار روانپزشکی و علوم اعصاب، دانشگاه اموری

ناتانیل هارنت
استادیار روانپزشکی دانشگاه هاروارد

نژادپرستی زمان را از زندگی مردم می دزدد - احتمالاً به دلیل فضایی که در ذهن اشغال می کند. در مطالعه جدیدی که در مجله علمی JAMA Network Open منتشر شد، تیم ما نشان داد که تبعات نژادپرستی در مغز با پیری پیشرفته که در سطح سلولی مشاهده شده است، مرتبط است.

زنان سیاه پوستی که بیشتر در معرض نژادپرستی قرار داشتند، ارتباطات قوی تری در شبکه های مغزی درگیر با نشخوار فکری و هوشیاری نشان دادند. ما دریافتیم که این به نوبه خود با پیری بیولوژیکی تسریع شده مرتبط است.

ما دانشمندان علوم اعصاب هستیم که از روش‌های مختلفی از جمله داده‌های خود گزارش‌دهی و اندازه‌گیری‌های بیولوژیکی مانند اسکن مغز برای پاسخ به سؤالات خود در مورد تأثیر عوامل استرس‌زا بر مغز و بدن استفاده می‌کنیم. ما همچنین از این داده ها برای اطلاع از توسعه مداخلات برای کمک به افراد برای مقابله با این استرس استفاده می کنیم.

پیری یک فرآیند طبیعی است. با این حال، استرس می تواند ساعت بیولوژیکی را تسریع کند و افراد را در برابر بیماری های مرتبط با افزایش سن، از بیماری های قلبی عروقی گرفته تا دیابت و زوال عقل، آسیب پذیرتر کند.

مطالعات اپیدمیولوژیک به طور مداوم نشان می دهد که سیاه پوستان این مشکلات سلامت مرتبط با افزایش سن را در سنین پایین تری نسبت به سفیدپوستان تجربه می کنند. مطالعات جدید همچنین اثرات کانونی پیری بر مغز را نشان می‌دهد که نشان‌دهنده نابرابری در پیری مغز بین جمعیت‌های سیاه و سفید است.

عوامل استرس زای مربوط به نژاد، از جمله تبعیض نژادی، بر میزان پیری افراد در سطح بیولوژیکی تأثیر می گذارد. این تجربیات سیستم پاسخ به استرس را فعال می‌کند و با فعالیت بیشتر در نواحی مغز که تهدیدهای دریافتی را پردازش می‌کنند، مرتبط است. با این حال، تا به حال، محققان در زمینه ما متوجه نشده بودند که چگونه تغییرات مغزی مرتبط با نژادپرستی به تسریع پیری کمک می کند.

تبعیض نژادی یک عامل استرس زا در همه جا است که اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد. ممکن است به نظر برسد که دکتری سطح درد یک بیمار سیاه‌پوست را زیر سوال می‌برد و داروی مسکن تجویز نمی‌کند، یا معلمی که یک کودک سیاه‌پوست را «اراذل» خطاب می‌کند. این یک عامل استرس زا ثابت است که سیاه پوستان از سنین پایین با آن مواجه می شوند.

نشخوار فکری - زنده کردن و تجزیه و تحلیل یک رویداد در یک حلقه - و هوشیاری، به معنای مراقب بودن برای تهدیدات آینده، پاسخ‌های ممکن برای مقابله با این عوامل استرس‌زا هستند. اما نشخوار فکری و هوشیاری انرژی می گیرد و این افزایش مصرف انرژی هزینه بیولوژیکی دارد.

در مطالعه‌ای که روی زنان سیاه‌پوست داشتیم، متوجه شدیم که تبعیض نژادی بیشتر با ارتباط بیشتر بین دو منطقه کلیدی مرتبط است. یکی به نام لوکوس سرولئوس، یک ناحیه عمیق مغز است که پاسخ استرس را فعال می کند و برانگیختگی و هوشیاری را افزایش می دهد. مورد دیگر پراکونئوس است، یک گره کلیدی از یک شبکه مغزی که وقتی به تجربیات خود فکر می کنیم و احساسات خود را درونی می کنیم – یا سرکوب می کنیم – درگیر می شود.

لوکوس سرولئوس با رنگ آبی مشخص شده است. ناحیه پراکونئوس با رنگ سبز مشخص شده است. نگار فانی
این تغییرات مغزی به نوبه خود با پیری سلولی تسریع شده که توسط یک «ساعت» اپی ژنتیک اندازه‌گیری می‌شود، مرتبط بودند. اپی ژنتیک به تغییراتی اطلاق می شود که در DNA ما از محیط اتفاق می افتد. ساعت های اپی ژنتیک چگونگی تاثیر محیط بر پیری ما را در سطح مولکولی ارزیابی می کنند.

مقادیر بالاتر ساعت نشان می دهد که سن بیولوژیکی یک فرد بیشتر از سن تقویمی آنها است. به عبارت دیگر، فضایی که تجربه های نژادپرستانه در ذهن مردم اشغال می کند هزینه ای دارد که می تواند طول عمر را کوتاه کند.

چیزی که هنوز معلوم نیست
اگرچه ما شاهد پیوندهایی بین نژادپرستی، تغییرات اتصال مغزی و افزایش سرعت پیری بودیم، اما واکنش‌های مقابله‌ای مانند نشخوار فکری و هوشیاری را در زمان واقعی اندازه‌گیری نکردیم، به این معنی که مردم آن‌ها را تجربه می‌کردند.

ما همچنین نمی دانیم که چگونه عوامل دیگری مانند کمبود محله، جنسیت و جنسیت با هم تلاقی می کنند تا بر افزایش سن و نابرابری های مربوط به سلامت تأثیر بگذارند.

محققان هنوز نمی‌دانند عوامل دیگری مانند هویت جنسیتی یا مزیت همسایگی چه نقشی در تسریع پیری دارند. Meeko Media/iStock از طریق Getty Images

گام‌های بعدی ما استفاده از اندازه‌گیری در زمان واقعی نژادپرستی روزمره همراه با اندازه‌گیری‌های فیزیولوژیکی و تصویربرداری عصبی برای بررسی عمیق‌تر این سؤالات تحقیقاتی است.

ما می خواهیم بدانیم که چگونه انواع مختلف تبعیض نژادی و سبک های مقابله ای بر پاسخ های مغز و بدن تأثیر می گذارد. درک بهتر این مسائل می تواند توجه بیشتری را به پیشگیری جلب کند، مانند برنامه هایی که سوگیری ضمنی را در پزشکان و معلمان هدف قرار می دهند. همچنین می تواند مداخلاتی مانند نورومدولاسیون را که شامل استفاده از دستگاه های خارجی یا داخلی برای تحریک یا مهار فعالیت مغز می شود، اطلاع دهد. نورومدولاسیون می تواند به عنوان یک کمک درمانی برای کاهش استرس استفاده شود.

 

برگردان به فارسی :مهری وحیدی آذر

منبع: