تبریز امروز:
مراکش که در سال‌های 1070-1072 توسط آلموراویید (1056-1147)، پایتخت آل موحدها (1147-1269) تأسیس شد، برای مدت طولانی مرکز بزرگ سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام غربی بود که در شمال آفریقا سلطنت می‌کرد. و اندلس بناهای تاریخی وسیعی که قدمت آن به آن دوره بازمی‌گردد: مسجد کوتوبیه، با مناره‌ای بی‌نظیر ۷۷ متری، بنای ضروری معماری مسلمانان، یکی از نشانه‌های مهم منظر شهری و نماد شهر، کصبه، باروها، دروازه‌های تاریخی است. و باغ ها بعدها، شهر از شگفتی های دیگری مانند کاخ بادیا، مردرسا بن یوسف، مقبره های لس سادیان، کاخ باهیا و اقامتگاه های بزرگ را دارا شد . میدان جاما الفنا، که در فهرست نمایندگی میراث فرهنگی ناملموس ثبت شده است، یک تئاتر در فضای باز واقعی است که همیشه بازدیدکنندگان را شگفت زده می کند. با توجه به مفهومی که هنوز محافظت شده، اصیل و به خوبی حفظ شده است، مصالح ساختمانی و تزئینات در استفاده مداوم، و محیط طبیعی آن (به ویژه باغ های آگوئدال، منارا و نخل گرو "پالمرای" که مزرعه آن به آلمورایدها نسبت داده می شود) مدینه مراکش دارای تمام اجزای اولیه فرهنگی و طبیعی خود است که ارزش جهانی برجسته آن را نشان می دهد.
معیار اول: مراکش شامل تعداد قابل توجهی از شاهکارهای معماری و هنر (باروها و دروازه‌های تاریخی، مسجد کوتوبیا، مقبره‌های سعدیان، ویرانه‌های کاخ بدیع، کاخ باهیا، آب‌نمای منارا و غرفه) است که هر یک می‌توانند به تنهایی، به رسمیت شناختن ارزش جهانی برجسته آن را تایید کنند.
معیار دوم : پایتخت آلموراوی ها و الموحدین نقش تعیین کننده ای در توسعه شهری قرون وسطی داشته است. پایتخت مرینیدها، فس جدی (شهر جدید)، بخشی جدایی ناپذیر از مدینه فاس، که در سال 1981 در فهرست میراث جهانی ثبت شد، اقتباسی از مدل شهری قبلی مراکش است.
معیار سوم : مراکش، که نام خود را به امپراتوری مراکش داده است، یک نمونه کامل از یک پایتخت بزرگ اسلامی در غرب مدیترانه است.
معیار چهارم : در 700 هکتار از مدینه، زیستگاه باستانی، که به دلیل تغییرات جمعیتی آسیب پذیر شده است، نمونه برجسته ای از یک شهر تاریخی زنده را با کوچه ها، خانه ها، سوق ها، فوندوک ها، فعالیت های صنایع دستی و سنتی نشان می دهد. معامله می کند.
مرز اموال ثبت شده در فهرست میراث جهانی به درستی توسط باروهای اصلی که تمام ویژگی های معماری و شهری مورد نیاز برای شناخت ارزش جهانی برجسته آن را در بر می گیرد، تعریف شده است. تجدید نظر در این مرزها برای افزایش حفاظت از محیط اطراف ملک در نظر گرفته شده است.
با این وجود، یکپارچگی ملک به دلیل فشار ناشی از توسعه شهری، تغییرات کنترل نشده در طبقات فوقانی و مصالح ساختمانی خانه ها، متروکه شدن ختارها (گالری های زهکشی زیرزمینی) و بهره برداری از نخلستان ها آسیب پذیر است.
باروها، مسجد کوتوبیا، کسبه، مقبره های سعدیان، ویرانه های کاخ بدیع، آبنما و غرفه منارا، نمونه هایی از بسیاری از بناهای تاریخی هستند که به وضوح ارزش جهانی برجسته ملک را منعکس می کنند. اصالت ساختار درون شهری و بناهای تاریخی دست نخورده باقی مانده است. این کار توسط کار ماهر و انجام ترمیم مطابق با استانداردهای موجود تضمین می شود. کارهای بازسازی و بازسازی انجام شده در قلب مرکز تاریخی به طور کلی به حجم و سبک اصلی احترام می گذارد. استفاده از مواد سنتی در این عملیات مرمتی، علاوه بر تجارت مرتبط با مبلمان تزیین.
فهرست آثار و محوطه های تاریخی، به ویژه قانون 22-80 در مورد میراث. علاوه بر این قانون، هر یک از آثار مهم مدینه مراکش توسط متون نظارتی خاصی محافظت می شود. علاوه بر خدمات محلی که با حفاظت از مدینه درگیر هستند، بازرسی منطقه ای بناهای تاریخی و اماکن تاریخی (پیوست به وزارت فرهنگ) به طور خاص مسئول مدیریت، مرمت، نگهداری و حفاظت از بناهای تاریخی در منطقه است. از یک سو، و از سوی دیگر، بررسی درخواست‌ها برای مجوزهای ساخت و توسعه و کنترل اماکن ساختمانی در مدینه، در نتیجه تضمینی برای حفاظت پایدار از محوطه است.
منشور معماری مدینه مراکش که توسط آژانس شهری مراکش با همکاری بازرسی منطقه‌ای بناهای تاریخی و محوطه‌های تاریخی تهیه شده است، یک ابزار مدیریتی برای حفاظت از میراث معماری، شهری و منظر مدینه است. از طریق ایجاد یک ساختار مشورتی خاص اعمال خواهد شد. کنوانسیون اجرای این منشور در 11 نوامبر 2008 بین طرف های ذیربط امضا شد.
