تبریز امروز:
بر اساس تحقیقات جدیدی که با همکارانم در مجله بینالمللی محاسبات معماری منتشر کردم، ابزارهای هوش مصنوعی مولد میتوانند با آسانتر کردن کارهای سخت، کاهش استرس، و فرصت بیشتر برای کشف ایدههای نوآورانه به دانشآموزان در طراحی کمک کنند.
من مطالعه میکنم که مردم چگونه در مورد طراحی و استفاده از فناوری فکر میکنند، و تحقیقات من بر این تمرکز دارد که چگونه ابزارهایی مانند هوش مصنوعی میتوانند به کارآمدتر و خلاقتر کردن فرآیند طراحی کمک کنند.
مطالعه ما نشان داد که ابزارهای طراحی هوش مصنوعی نه تنها طرحها را بهتر میکنند، بلکه فرآیند را برای دانشآموزان آسانتر و استرسزاتر میکنند.
تصور کنید سعی می کنید در پاسخ به یک تکلیف طراحی ایده جالبی داشته باشید، اما تصور آن در ذهنتان سخت است. این ابزارها وارد عمل می شوند و به سرعت نشان می دهند که ایده شما چگونه می تواند باشد، بنابراین می توانید به جای نگرانی در مورد جزئیات کوچک، بر خلاق بودن تمرکز کنید. این امر باعث شد تا دانشآموزان راحتتر به ایدههای جدید بپردازند. ابزارهای هوش مصنوعی نیز با معرفی جزئیات جدید و غیرمنتظره، مانند اشکال و بافت های طبیعی، تغییرات طراحی بیشتری ایجاد کردند.
طراحی با هوش مصنوعی: تصویر سمت چپ حاصل فناوری متن به تصویر است و تصویر سمت راست طرح تکمیل شده توسط دانشآموز است. دانشگاه ایالتی اوکلاهما، CC BY-ND
طراحی توسط یک دانش آموز بدون استفاده از هوش مصنوعی. دانشگاه ایالتی اوکلاهما، CC BY-ND
چگونه کارمان را انجام دادیم
من و همکارانم با 40 دانشجوی طراحی کار کردیم و آنها را به دو گروه تقسیم کردیم.
یک گروه از هوش مصنوعی برای کمک به طراحی مبلمان شهری مانند نیمکت و صندلی برای فضاهای عمومی استفاده کردند، در حالی که گروه دیگر از هوش مصنوعی استفاده نکردند. ابزار هوش مصنوعی تصاویری از ایده های طراحی گروه اول را از توضیحات متنی ساده ایجاد کرد. هر دو گروه ایده های خود را با طراحی آنها با دست یا با نرم افزار طراحی اصلاح کردند.
ماموریت ما به اشتراک گذاری دانش و اطلاع رسانی تصمیمات است.
سپس به دو گروه وظیفه طراحی دوم داده شد. این بار هیچ یک از گروه ها اجازه استفاده از هوش مصنوعی را نداشتند. ما میخواستیم ببینیم که آیا اولین کار به آنها کمک میکند یاد بگیرند که چگونه یک مفهوم طراحی را توسعه دهند.
من و همکارانم خلاقیت دانشآموزان را بر اساس سه معیار ارزیابی کردیم: جدید بودن ایدههایشان، اثربخشی طرحهایشان در حل مسئله، و سطح جزئیات و کامل بودن کارشان. ما همچنین میخواستیم ببینیم که وظایف چقدر برای آنها سخت است، بنابراین با استفاده از یک ابزار معروف به نام شاخص بار کاری ناسا، چیزی به نام بار شناختی را اندازهگیری کردیم. این ابزار بررسی می کند که دانش آموزان چقدر تلاش ذهنی و سرخوردگی را تجربه کرده اند.
گروهی از دانشآموزانی که در تکلیف اول از هوش مصنوعی استفاده کردند، در تکلیف دوم زمان آسانتری داشتند و در مقایسه با افرادی که از هوش مصنوعی استفاده نمیکردند، احساس خستگی کمتری داشتند.
طرحهای نهایی گروه هوش مصنوعی همچنین فرآیند طراحی خلاقانهتری را در کار دوم نشان میدهد، احتمالاً به این دلیل که آنها از استفاده از هوش مصنوعی در کار اول یاد گرفتهاند، که به آنها کمک میکند فکر کنند و ایدههای بهتری توسعه دهند.
بعدش چی
تحقیقات آینده به چگونگی استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی در بخشهای بیشتری از آموزش طراحی و چگونگی تأثیرگذاری بر روش کار حرفهایها میپردازد.
یکی از چالشها این است که مطمئن شوید دانشآموزان زیاد به هوش مصنوعی اتکا نکنند، که میتواند به توانایی آنها در تفکر انتقادی و حل مشکلات به تنهایی آسیب برساند.
هدف دیگر این است که مطمئن شوید تا حد امکان بسیاری از دانشجویان طراحی به این ابزارها دسترسی دارند.