تبریز امروز:
در سال 2021، خواهر ناتالی بکوارت اولین زنی بود که در هر جلسه واتیکان رای داد، زمانی که پاپ فرانسیس معاون خود را به مجمع اسقف منصوب کرد، مجمعی از اسقف ها که دومین جلسه آن در 2 اکتبر 2024 افتتاح شد.
به قول رسانه‌های کاتولیک، بکوارت «چهره و صدای مجمع» و حتی «یک نماد سینودال» است. او «سینودالیستی» را «مثل نوشیدن یک قهوه با هم» توصیف می‌کند – که بسیاری از کاتولیک‌ها را تشویق می‌کند که امیدوار باشند کلیسایشان خود را به روش‌های کمتر سلسله مراتبی دوباره تصور کند. با انتصاب خود، کاردینال ماریو گرچ، دبیر کل مجمع، گفت: "دری باز شده است."
گرچ به آن اشاره ای نکرد، اما زنان کاتولیک بیش از یک قرن است که به این در می زنند. بکوارت و 53 شرکت کننده زن دیگر در مجمع، هم مذهبی و هم مذهبی، از صف طولانی زنان کاتولیک پیروی می کنند که با قاطعیت و اغلب انتقادی، حکومت کلیسا را تحلیل کرده اند.
در مجمع کنونی، که هدف آن پرداختن به «ارتباط، مشارکت و رسالت» در کلیسا است، نقش زنان در دستور کار است. اما زنان کاتولیک در طول تاریخ راه‌هایی برای صحبت با رهبری کلیسا و در مورد آنها پیدا کرده‌اند، حتی زمانی که از روند کلیسا حذف شده‌اند.
پاپ فرانسیس با گروهی از زنان قبل از جلسه مجمع اسقف ها در واتیکان در 28 اکتبر 2023 عکس گرفته است.
مهمانان ناخوانده
در سال 1869، زمانی که پاپ پیوس نهم اولین شورای واتیکان را تشکیل داد، هیچ کس رویای دعوت از زنان را در سر نمی پروراند، اما با این وجود آنها آنجا بودند.
واتیکان اول اولین جلسه اسقف در سراسر کلیسا از زمان اصلاحات بود. مهم ترین – و بحث برانگیزترین نتیجه آن اعلام عصمت پاپ بود که بر دیدگاه کلیسا به عنوان یک سلطنت مطلقه مهر و موم کرد. منتقدان هم در داخل و هم خارج از کلیسا این ادعا را محکوم کردند که پاپ به تنهایی، بدون مشورت اسقف ها، می تواند دکترین را تعیین کند. زنانی که شاهد این شورا بودند، به‌ویژه آن‌هایی که گزارش‌هایی از این رویداد منتشر کردند، منتقدان شیوای این کلیسا از بالا به پایین بودند.
بسیاری از زنان غیر روحانی تحصیل کرده و با ارتباط خوب در سال 1869 به رم سفر کردند تا شاهد تعیین مسیر آینده کلیسای خود باشند. آنها میزبان سالن‌هایی بودند که اسقف‌ها عصرها پس از جلسات شورا، اخبار را رد و بدل می‌کردند. آنها با دوستان غایب مکاتبه می کردند و گره هایی در شبکه ای از کاتولیک ها بودند که با عصمت مخالفت می کردند.
نویسنده آلمانی شارلوت فون لیدن، که بعدها شارلوت شد، لیدی بلنرهاست. ullstein bild Dtl./Getty Images
زمانی که کشیش آلمانی ایگناز فون دولینگر از مطالعه خود در مونیخ انتقادی ویرانگر از خطاناپذیری نوشت، تا حدی به اطلاعات ارسال شده از رم توسط دوست و تحت الحمایه خود، شارلوت فون لیدن 27 ساله، تکیه کرد. او که بیش از پدران شورای واتیکان اول زندگی کرد، در سال 1907، زمانی که فصلی را در مورد رم پاپی برای کتاب برجسته «تاریخ مدرن کمبریج» منتشر کرد، آخرین حرف را زد.
مطبوعات محافظه کار کاتولیک بی وقفه این زنان را به عنوان افراد مشغله گمراه به تمسخر می گرفتند. واتیکان اول افراد غیر مذهبی هر دو جنس را کنار گذاشت، اما زنانی که ادعای صدایی در امور کلیسا داشتند، به ویژه برای اسقف هایی که عصمت را تأیید می کردند، گستاخ به نظر می رسیدند. آنها با نقض دستور سنت پل مبنی بر سکوت زنان در کلیسا، اقتدار روحانی و منطق کلیسایی را که تنها با یک صدا صحبت می کرد، به چالش کشیدند.
تغییر به آهستگی در واتیکان دوم رخ می دهد
واتیکان دوم در سال 1962 مانند واتیکان اول آغاز شد: یک مجمع کاملاً روحانی و تماماً مردانه.
زنان در ابتدا به روش های مشابه نیز به دنبال نفوذ بودند. بتسی هولانتس، روزنامه‌نگار بلژیکی، هر شب یک قابلمه سوپ درست می‌کرد و برای پدران شورا، مجلسی برگزار می‌کرد. او به یاد می آورد که آبگوشت سوپ و شراب قرمز ارزان بودند، اما آنها گردهمایی های شادی را ترتیب دادند که او را در جریان شورا نگه می داشت. با این حال، در پاسخ به درخواست زنان برای شرکت رسمی، یکی از کاردینال‌های طردکننده گفته است که آنها باید «دوباره در واتیکان III یا IV تلاش کنند».
با ادامه شورا، غیبت زنان بیشتر به نظر می رسید
نامتجانس داگلاس هورتون، کشیش پروتستان آمریکایی که به عنوان ناظر دعوت شده بود، به «هوای ساختگی» یک مجلس بدون زنان اشاره کرد. در دومین جلسه در سال 1963، میلدرد هورتون و همسران ناظران غیر کاتولیک می توانستند در برخی از رویدادها شرکت کنند، اما هیچ زن کاتولیک در آن حضور نداشت. هنگامی که سپاه مطبوعات کاتولیک عشای ربانی دریافت کرد، یک گارد سوئیسی به طور فیزیکی مانع از نزدیک شدن تنها روزنامه نگار زن به محراب شد.
پاپ جان بیست و سوم «آجیورنامنتو» را - که کلیسا را به روز می کرد - به عنوان دستور روز اعلام کرده بود، اما این حوادث باعث شد بسیاری از خود بپرسند که آیا آجیورنامنتو بدون زنان امکان پذیر است یا خیر.
خواهر مری لوک توبین، یکی از معدود زنان حسابرس در واتیکان دوم.
نشانه های تغییر در چهارمین جلسه در سپتامبر 1964، زمانی که پاپ جدید، پل ششم، 23 زن حسابرس را منصوب کرد: 10 زن مذهبی و 13 زن غیر روحانی، ظاهر شد. آنها در جلسات مقدماتی شرکت کردند، مخصوصاً در جلسات مربوط به افراد غیر روحانی، جایی که به قول پولس، «متخصصان زندگی» بودند.
هیچ زنی هرگز پدران شورا را خطاب قرار نداد. تلاش آنها برای انجام این کار رد شد، اما حضور آنها در جلسات مقدماتی قابل توجه بود. به عنوان مثال، در بحث ازدواج، لوز ماریا آلوارز-ایکازا - یک زن مکزیکی که به همراه همسرش خوزه، حسابرس بود - به روحانیون جمع‌آوری شده اطلاع داد که مطمئن است مادران آنها آنها را با عشق باردار شده‌اند، نه نه. شهوت حیوانی یکی از مهم ترین تغییراتی که از واتیکان دوم به وجود آمد، ارزیابی مجدد جنسیت زناشویی بود. در حالی که کلیسا زمانی رابطه جنسی بین زن و شوهر را به عنوان بررسی ماهیت اساساً گناه آلود بشریت می دانست، آموزه های جدید آن را به عنوان ابراز مثبت عشق توصیف می کنند.
فراتر از "گل و نور"
اسناد تولید شده توسط واتیکان دوم نسبتاً کمی در مورد زنان صحبت می کنند، که مسلماً یک پیروزی برای حسابرسان زن بود. بسیاری از آنها به دیدگاه پدران شورا در مورد زنان به عنوان گونه ای مجزا و حتی خارجی بی اعتماد بودند.
رزماری گلدی، الهی‌دان استرالیایی، با گوش دادن به توصیفات حیرت‌انگیز ایو کنگار، الهی‌دان برجسته فرانسوی از نقش زنان، به او گفت: «شما میتوانید اشاره‌ها به زنان را به‌عنوان گل و نور قطع کنید. ... ما به هیچ یک از این چیزهای بزرگ نیاز نداریم. ... تنها چیزی که می خواهیم این است که با ما به عنوان یک انسان کامل رفتار شود.»
خواهر مری لوک توبین، آمریکایی، اظهار داشت: «زنان «یک دسته» در کلیسا نیستند.
به لطف این 23 «مادر شورا»، آموزه‌های واتیکان دوم در مورد زنان، در بیشتر موارد، در رفتار بزرگ‌تر آن با کرامت انسانی گنجانده شده است، نه اینکه در فصل‌های جداگانه درباره طبیعت زنان تفکیک شود.
امکانات امروز
حامیان مراسم انتصاب زنان در 4 اکتبر 2024 در مقابل واتیکان، جایی که پاپ فرانسیس در حال برگزاری مجمع اسقف ها است، اعتراض کردند.
چقدر اهمیت دارد که 54 زن رای دهنده جایگزین مهمانداران، نویسندگان و ممیزان واتیکان اول و واتیکان دوم شوند؟ ما احتمالاً برای مدت طولانی - حداقل چند دهه - نمی دانیم.
انقلاب بعید است بسیاری از کاتولیک ها از اجازه دادن به زنان برای خدمت به عنوان شماس - خادمانی که می توانند برخی از وظایف کشیش را انجام دهند، اما نه همه آنها، حمایت می کنند. با این حال، این احتمال از روی میز مجمع عمومی خارج شده است و برای بررسی بیشتر در اختیار کمیسیون قرار داده شده است. انتصاب زنان به عنوان کشیش بسیار دور به نظر می رسد.
با این حال، ممکن است 54 صدای زن به کلیسای خود بیاموزند که چگونه از زنان و زنان برابر صحبت کنند. یا ممکن است آن صداها در میان صدای ناهنجار نزدیک به 400 شرکت کننده ناپدید شوند. همانطور که پاپ فرانسیس هم به محافظه کاران و هم به ترقی خواهان یادآوری می کند، سینود یک پارلمان نیست. آرا شمارش می شود، اما به عنوان گامی به سوی تشخیص حقیقت، نه یک لحظه تصمیم گیری.
