تبریز امروز:
حتماً! در اینجا معرفی جامعی از قطعه "مارش عزا" (Funeral March) اثر فلیکس مندلسون آورده شده است:
این قطعه که با نام اصلی "Trauermarsch" شناخته میشود، یکی از آثار کمتر شنیده شده اما بسیار تاثیرگذار مندلسون است. برخلاف مارش عزای بسیار مشهور فردریک شوپن، این اثر مندلسون کمتر در محافل عمومی اجرا میشود اما از نظر موسیقایی عمق و زیبایی خاص خود را دارد.
آهنگساز: فلیکس مندلسون (Felix Mendelssohn)
اپوس/شماره اثر: اپوس ۱۰۳ (Op. 103)
تاریخ آهنگسازی: این اثر در سال ۱۸۴۴ تصنیف شده است که تنها سه سال قبل از مرگ زودهنگام مندلسون در سال ۱۸۴۷ محسوب میشود.
سبک موسیقی: دوره رمانتیک
سازبندی: این قطعه برای ارکستر بادی (Harmonie) نوشته شده است. ارکستر بادی معمولاً شامل سازهایی مانند کلارینت، ابوا، فاگوت، هورن و ترومپت میشود.
مندلسون این قطعه را به عنوان بخشی از موسیقی صحنهای برای نمایش "آتالا" (Athalia) نوشت. "آتالا" یک نمایشنامه اثر یوهان ولفگانگ فون گوته، شاعر و نویسنده بزرگ آلمانی است. این مارش برای صحنهای عزادارانه در نمایش استفاده میشود و قرار بود حس غم و از دست دادن را منتقل کند.
نکته جالب اینجاست که این اثر در اواخر عمر مندلسون و در اوج پختگی هنری او ساخته شده است.
حس و حال: قطعهای بسیار غمگین، سنگین و باشکوه. با وجود کوتاه بودن، احساسی از عظمت و تقدس یک مراسم سوگواری را به مخاطب القا میکند.
ضرب آهنگ (تمپو): مانند تمام مارشهای عزا، تمپویی آهسته و سنگین (Andante maestoso) دارد. ضربهای قوی و منظم در بخش پایینی (باس) حس حرکت دستهجمعی و تشییع جنازه را تداعی میکنند.
ملودی: ملودی اصلی اغلب توسط سازهای بادی چوبی (مانند کلارینت) نواخته میشود که حالتی نوستالژیک و دلانگیز دارد.
دینامیک: مندلسون از تغییرات ناگهانی و تدریجی در شدت صدا (دینامیک) برای ایجاد تنش و هیجان عاطفی استفاده میکند. گاهی صدا به اوج میرسد (کرشندو) و گاهی به آرامی فروکش میکند (دکرشندو) که نمادی از امواج غم است.
ساختار: ساختاری نسبتاً ساده دارد اما با هارمونیهای غنی و رنگآمیزی استادانه ارکستری همراه شده است.
نمایشی از استادی مندلسون: این قطعه نشان میدهد که مندلسون حتی در یک قطعه کوتاه نیز میتواند احساسی عمیق و کاملاً مشخص را خلق کند.
کنتراست با دیگر آثارش: مندلسون بیشتر به خاطر آثار شاد، سبک و درخشانش مانند "رؤیای نیمهشب تابستان" شناخته میشود. این قطعه بعد جدیتر و عمیقتر شخصیت موسیقایی او را به نمایش میگذارد.
کمتر شناخته شده: کشف این قطعه برای علاقهمندان به موسیقی کلاسیک میتواند مانند یافتن گنجی پنهان باشد و دید تازهای از تواناییهای مندلسون به آنان بدهد.
برای درک کامل این قطعه، بهتر است در محیطی آرام آن را با کیفیت بالا گوش دهید. به تغییرات ظریف دینامیک، ملودی غمگین سازهای بادی و ضرب آهنگ ثابت و سنگین پایه توجه کنید.
اگر از شنیدن این قطعه لذت بردید، ممکن است از شنیدن آثار غمگین دیگر این دوره نیز لذت ببرید:
مارش عزا از شوپن (از سونات پیانو شماره ۲)
سومین موومان از سمفونی شماره ۳ (اکوسه) از بتهوون
امیدوارم این معرفی برای شما مفید بوده باشد!