پیروزی مهم برای هنرمندان، حاکمیت قانون و آزادی بیان با حکم قاضی علیه ترامپ در مورد بنیاد ملی هنر
جان کوئلی
۲۰ سپتامبر ۲۰۲۵
در یکی دیگر از احکام قضایی علیه تلاشهای دونالد ترامپ برای آسیب زدن به بودجه هنرهای ملی، یک قاضی فدرال عصر جمعه علیه حمله داخلی رئیسجمهور به بنیاد ملی هنر (NEA) رأی داد؛ حملهای که شامل مسدود کردن درخواستهای کمکهزینه از هنرمندان یا سازمانهایی بود که بهطور کامل از ایدئولوژی راستگرایانه رئیسجمهور درباره جنسیت پیروی نمیکردند.
قاضی ویلیام ای. اسمیت، قاضی دادگاه منطقهای ایالات متحده که توسط جورج دبلیو بوش منصوب شده و در رود آیلند خدمت میکند، با صدور حکمی به نفع چند سازمان هنری که اوایل سال جاری به دلیل این تغییر سیاست از NEA شکایت کرده بودند، اعلام کرد که این محدودیتهای کمکهزینه مغایر با قوانین فدرال و قانون اساسی ایالات متحده است.
به گزارش نیویورک تایمز:
این دادخواست در ماه مارس از سوی چند سازمان هنری از جمله «هنرهای لاتینوی رود آیلند» (Rhode Island Latino Arts) که از هنر لاتینتبارها حمایت میکند، و «تئاتر ملی کوییر» (National Queer Theater) در نیویورک تنظیم شد. این دادخواست به مقررات جدید این نهاد اعتراض کرده بود که نخستینبار در فوریه معرفی شد و بیان میداشت: «بودجههای فدرال نباید برای ترویج ایدئولوژی جنسیتی استفاده شوند»؛ دستوری که ترامپ صادر کرده و در آن گفته بود: «این شامل ادعای دروغین است که مردان میتوانند خود را زن معرفی کنند و بالعکس.»
در این دادخواست، گروههای هنری که اعلام کرده بودند همگی آثاری درباره افراد تراجنسیتی و غیر دودویی تولید یا حمایت کردهاند، استدلال کردند که عملاً از درخواست کمکهزینه «بر مبنای شایستگی و برتری هنری» محروم خواهند شد، و این موضوع ناقض حقوق آنها تحت متمم اول قانون اساسی است.
در حکم خود، قاضی اسمیت این سیاست ناشی از دستور ترامپ را «خودسرانه و دمدمی» توصیف کرد که نهتنها آزادی بیان بلکه قانون آیین اداری (APA) را که فرآیند اعطای کمکهزینه توسط NEA را تنظیم میکند، نقض میکند.
اسمیت حکم داد که فرآیند بازبینی درخواستهای کمکهزینه NEA «ناقض متمم اول است، زیرا محدودیتی بر اساس دیدگاه در برابر گفتار خصوصی اعمال میکند.»
او بهطور مشخص گفت که سیاست دولت «هیچ توضیحی به متقاضیان ارائه نکرده است که ترویج ایدئولوژی جنسیتی به چه معناست، چه برسد به اینکه این مفهوم چه ارتباطی با شایستگی هنری، برتری هنری، استانداردهای کلی عفت عمومی یا احترام به باورها و ارزشهای متنوع مردم آمریکا دارد.»
اسمیت در حکم قضایی خود نوشت: «NEA قصد دارد درخواستهایی را که ایدئولوژی جنسیتی را ترویج میکنند دقیقاً به این دلیل که ایدئولوژی جنسیتی را ترویج میکنند، رد کند. بنابراین این دستور نهایی وعده میدهد که هنرمندان را بر اساس سخنشان مجازات کند.»
این دادخواست توسط چهار گروه مطرح شد: هنرهای لاتینوی رود آیلند (RILA)، تئاتر ملی کوییر (NQT)، گروه «The Theater Offensive» (TTO) و گروه ارتباطات تئاتر (TCG).
مارتا وی. مارتینز، مدیر اجرایی RILA، گفت: حکم دادگاه «آنچه ما همیشه باور داشتیم را تأیید میکند: آزادی خلق، بیان حقیقت فردی و روایت داستانهایمان، حقی است که توسط متمم اول قانون اساسی محافظت میشود.»
او افزود: «بهعنوان سازمانی که عمیقاً در داستانسرایی، تئاتر و حفظ تاریخ فرهنگی ریشه دارد، از اینکه دادگاهها اهمیت حفاظت از بیان هنری برای همه مردم، از جمله جوامع LGBTQ+ را به رسمیت شناختهاند، آسودهخاطر و سپاسگزاریم.»
اتحادیه آزادیهای مدنی آمریکا (ACLU)، که در اقامه این دعوی از طرف شاکیان کمک کرده بود، این حکم را بهعنوان «پیروزی مهمی» برای هنرمندان، آزادی بیان و حاکمیت قانون جشن گرفت.
ورا آیدلمن، وکیل ارشد پروژه گفتار، حریم خصوصی و فناوری ACLU، گفت: «در زمانی که دولت از تمام وزن خود برای تحمیل یکنواختی ایدئولوژیک استفاده میکند، این حکم یادآوری مهمی است که متمم اول ما را دقیقاً از همین موضوع محافظت میکند. حتی وقتی دولت گفتار خصوصی را تأمین مالی میکند، اجازه ندارد تنها پیامهایی را حمایت کند که بازتابدهنده دیدگاههای خودش هستند.»
