کاوه وحیدی آذر

ورزشکاران اثر کازیمیر مالویچ

تاریخ انتشار : ۱۵:۵۸ ۰۶-۰۶-۱۴۰۴

یک اثر کاملاً منحصربه‌فرد که هیچ‌گونه هم‌پوشانی با واقعیت ندارد. خود هنرمند تأکید می‌کرد که زیبایی آن در این است که احساسی را نشان می‌دهد که در آن، جهان فیزیکی از میان می‌رود و انسان در وضعیتی کاملاً متفاوت و نو غوطه‌ور می‌شود. افراد کمی توانستند مقصود او را درک کنند، اما این اثر به دلیل خاص و غیرمعمول بودنش بی‌شک محبوبیت گسترده‌ای یافت.

تبریز امروز: 

کازیمیر

در «ورزشکاران»، انسان‌ها بی‌چهره‌اند؛ پیکره‌هایی رنگین، همچون نشانه‌هایی از وجود، نه موجوداتی از گوشت و خون.
قرمز، سفید، آبی و سبز بر تن آنان نشسته، اما هیچ نگاه و هیچ فردیتی در آن‌ها نیست.
اینجا، جهان مادی خاموش می‌شود و تنی بی‌نام در سپهر انتزاعی قد برمی‌افرازد.
مالویچ در این اثر، احساس عبور را به تصویر کشیده است؛ عبور از مرز جسم و ورود به قلمرویی تازه، جایی که آدمی نه در زمین، که در سکوت بی‌پایان فرم‌ها ایستاده است.
«ورزشکاران» پژواک همان فریاد خاموش «مربع سیاه» است، اما این بار در قامت انسان‌هایی که تنها شمایل‌اند، نه حضور.

یک اثر کاملاً منحصربه‌فرد که هیچ‌گونه هم‌پوشانی با واقعیت ندارد. خود هنرمند تأکید می‌کرد که زیبایی آن در این است که احساسی را نشان می‌دهد که در آن، جهان فیزیکی از میان می‌رود و انسان در وضعیتی کاملاً متفاوت و نو غوطه‌ور می‌شود.
 افراد کمی توانستند مقصود او را درک کنند، اما این اثر به دلیل خاص و غیرمعمول بودنش بی‌شک محبوبیت گسترده‌ای یافت.

 کازیمیر مالِویچ (Kazimir Malevich) نقاش و نظریه‌پرداز روس-اوکراینی است که بیشتر به‌عنوان بنیان‌گذار مکتب سوپره‌ماتیسم (Suprematism) شناخته می‌شود. او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان اوایل قرن بیستم بود و تلاش می‌کرد هنر را از وابستگی به دنیای مادی و بازنمایی واقعیت رها سازد و به نوعی بیان ناب و انتزاعی برسد.

اثر معروف او «مربع سیاه» (Black Square) به نماد این دیدگاه تبدیل شد. در آثار بعدی‌اش، مانند «ورزشکاران» یا «مربع سفید روی زمینه سفید»، مالویچ سعی داشت تجربه‌ای از رهایی از جهان فیزیکی و ورود به عرصه‌ای معنوی و ذهنی را به تصویر بکشد.

 


نظرات کاربران


@