1 اسفند 1403
این مطالعه محصولات فاقد گلوتن را با همتایان حاوی گلوتن مقایسه کرد و یافته ها نشان داد که بسیاری از مزایای درک شده محصولات فاقد گلوتن – مانند کنترل وزن و مدیریت دیابت – اغراق آمیز هستند. در حال حاضر، بسیاری از محصولات فاقد گلوتن فاقد فیبر غذایی، پروتئین و مواد مغذی ضروری هستند. تولیدکنندگان اغلب برای جبران این کمبودها، مکمل ها را اضافه میکنند، اما اضافه کردن فیبرهای غذایی در فرآیند تولید میتواند هضم پروتئین را مختل کند. علاوه بر این، محصولات فاقد گلوتن به طور کلی حاوی سطح قند بالاتری نسبت به محصولات حاوی گلوتن هستند. پیروی طولانی مدت از رژیم غذایی فاقد گلوتن با افزایش شاخص توده بدنی (BMI) و کمبودهای تغذیه ای مرتبط است. محصولات فاقد گلوتن – که در ایالات متحده به عنوان محصولاتی تعریف میشوند که حاوی کمتر یا مساوی ۲۰ قسمت در میلیون گلوتن هستند – عمدتاً فاقد گندم، چاودار، جو و گاهی اوقات جو دوسر هستند که همه آنها منابع غنی از آرابینوکسیلان، یک پلیساکارید غیرنشاسته ای مهم، محسوب میشوند. آرابینوکسیلان چندین فواید سلامتی ، از جمله ترویج باکتریهای مفید روده، بهبود هضم، تنظیم سطح قند خون و حمایت از میکروبیوتای متعادل روده دارد. مطالعه ما همچنین اشاره کرد که یافتن یک محصول فاقد گلوتن که در تمام زمینه های تغذیهای مانند محتوای بالای پروتئین و فیبر با کربوهیدرات و قند کم، عملکرد خوبی داشته باشد، دشوار است. از سوی دیگر، نان فاقد گلوتن حاوی دانه ها به طور قابل توجهی فیبر بیشتری – ۳۸.۲۴ گرم در هر ۱۰۰ گرم – نسبت به همتایان حاوی گلوتن خود دارد. این احتمالاً به دلیل تلاش تولیدکنندگان برای جبران کمبود فیبر با استفاده از موادی مانند شبه غلات (مانند آمارانت و کینوا) و هیدروکلوئیدها – ماکرومولکول های محلول در آب مورد استفاده در محصولات پخته شده فاقد گلوتن ساخته شده با آرد کینوا – است. با این حال، این بهبودها بسته به تولیدکننده و منطقه متفاوت است. به عنوان مثال، محصولات فاقد گلوتن در اسپانیا تمایل به داشتن محتوای فیبر کمتری نسبت به همتایان حاوی گلوتن خود دارند.
تبریز امروز:
مصرف کنندگان آمریکایی اغلب برای محصولات فاقد گلوتن هزینه بیشتری پرداخت میکنند، اما این محصولات معمولاً پروتئین کمتر و قند و کالری بیشتری نسبت به جایگزین های حاوی گلوتن ارائه میدهند. این یافته کلیدی مطالعه جدید من است که در مجله Plant Foods for Human Nutrition منتشر شده است.
این مطالعه محصولات فاقد گلوتن را با همتایان حاوی گلوتن مقایسه کرد و یافته ها نشان داد که بسیاری از مزایای درک شده محصولات فاقد گلوتن – مانند کنترل وزن و مدیریت دیابت – اغراق آمیز هستند.
در حال حاضر، بسیاری از محصولات فاقد گلوتن فاقد فیبر غذایی، پروتئین و مواد مغذی ضروری هستند. تولیدکنندگان اغلب برای جبران این کمبودها، مکمل ها را اضافه میکنند، اما اضافه کردن فیبرهای غذایی در فرآیند تولید میتواند هضم پروتئین را مختل کند.
علاوه بر این، محصولات فاقد گلوتن به طور کلی حاوی سطح قند بالاتری نسبت به محصولات حاوی گلوتن هستند. پیروی طولانی مدت از رژیم غذایی فاقد گلوتن با افزایش شاخص توده بدنی (BMI) و کمبودهای تغذیه ای مرتبط است.
محصولات فاقد گلوتن – که در ایالات متحده به عنوان محصولاتی تعریف میشوند که حاوی کمتر یا مساوی ۲۰ قسمت در میلیون گلوتن هستند – عمدتاً فاقد گندم، چاودار، جو و گاهی اوقات جو دوسر هستند که همه آنها منابع غنی از آرابینوکسیلان، یک پلیساکارید غیرنشاسته ای مهم، محسوب میشوند. آرابینوکسیلان چندین فواید سلامتی ، از جمله ترویج باکتریهای مفید روده، بهبود هضم، تنظیم سطح قند خون و حمایت از میکروبیوتای متعادل روده دارد.
مطالعه ما همچنین اشاره کرد که یافتن یک محصول فاقد گلوتن که در تمام زمینه های تغذیهای مانند محتوای بالای پروتئین و فیبر با کربوهیدرات و قند کم، عملکرد خوبی داشته باشد، دشوار است.
از سوی دیگر، نان فاقد گلوتن حاوی دانه ها به طور قابل توجهی فیبر بیشتری – ۳۸.۲۴ گرم در هر ۱۰۰ گرم – نسبت به همتایان حاوی گلوتن خود دارد. این احتمالاً به دلیل تلاش تولیدکنندگان برای جبران کمبود فیبر با استفاده از موادی مانند شبه غلات (مانند آمارانت و کینوا) و هیدروکلوئیدها – ماکرومولکول های محلول در آب مورد استفاده در محصولات پخته شده فاقد گلوتن ساخته شده با آرد کینوا – است.
با این حال، این بهبودها بسته به تولیدکننده و منطقه متفاوت است. به عنوان مثال، محصولات فاقد گلوتن در اسپانیا تمایل به داشتن محتوای فیبر کمتری نسبت به همتایان حاوی گلوتن خود دارند.
اصطلاح "رژیم غذایی فاقد گلوتن" به یک واژه رایج تبدیل شده است، مشابه "ارگانیک"، و اکنون بخشی از زندگی روزمره بسیاری از افراد است، اغلب بدون درک کامل از مزایای واقعی آن. در حالی که رژیم غذایی فاقد گلوتن یک ضرورت پزشکی برای افرادی است که به گلوتن حساسیت دارند (بیماری سلیاک) یا برای کسانی که آلرژی به گندم دارند، دیگران به دلیل مزایای سلامتی درکشده یا به عنوان یک روند، رژیم غذایی فاقد گلوتن را اتخاذ میکنند.
در سال ۲۰۲۴، بازار جهانی محصولات فاقد گلوتن ۷.۲۸ میلیارد دلار ارزش داشت و پیش بینی میشود تا سال ۲۰۳۲ به ۱۳.۸۱ میلیارد دلار برسد. سهم بازار ایالات متحده حدود ۵.۹ میلیارد دلار – کمی کمتر از نیمی از رقم جهانی – تخمین زده میشود.
تقریباً ۲۵٪ از جمعیت ایالات متحده محصولات فاقد گلوتن مصرف میکنند. این رقم بسیار بالاتر از حدود ۶٪ افرادی است که حساسیت غیرسلیاکی به گندم دارند، ۱٪ افرادی که بیماری سلیاک دارند و درصد حتی کمتری از افرادی که آلرژی به گندم دارند.
این موضوع نشان میدهد که بسیاری از افراد به دلایلی غیر از ضرورت پزشکی، رژیم غذایی فاقد گلوتن را اتخاذ میکنند، که ممکن است مزایای سلامتی یا مالی ارائه ندهد.
سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه برای ایجاد محصولات فاقد گلوتن متعادلتر از نظر تغذیه ای با استفاده از مواد اولیه محلی ضروری است. این امر نیاز به آزمایش های تغذیه ای انسانی با فرمولاسیون های مختلف محصولات فاقد گلوتن دارد تا اطمینان حاصل شود که این محصولات نیازهای تغذیهای را بدون اثرات نامطلوب برآورده میکنند.
همکاری بین دولتها میتواند به تأمین یارانه ها کمک کند، که هزینه های تولید را کاهش داده و این محصولات را مقرون به صرفه تر میکند. اگرچه هزینه های اولیه تحقیق و نگهداری خط تولید فاقد گلوتن بالا است، استفاده از مواد اولیه محلی و مشوق های مالی میتواند این محصولات را از نظر هزینه نسبت به همتایان حاوی گلوتن خود رقابتی تر کند.
آموزش عمومی نیز مهم است تا مردم را از مزایا و معایب مرتبط با رژیم غذایی فاقد گلوتن مطلع نگه دارد.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.