28 بهمن 1403
والدین در سراسر ایالات متحده به زودی میتوانند میزان سرب، آرسنیک، کادمیوم و جیوه موجود در غذایی که به کودکان خود میدهند را تعیین کنند. این امر بر اساس قانونی در کالیفرنیا که اولین از نوع خود است و امسال اجرایی شده، ممکن خواهد شد. از اول ژانویه ۲۰۲۵، هر شرکتی که محصولات غذای کودک را در کالیفرنیا میفروشد، موظف است ماهانه این چهار فلز سنگین را آزمایش کند. این قانون پنج سال پس از گزارشی از کنگره هشدار داد که سطوح خطرناکی از سرب و سایر فلزات سنگین در غذای کودک وجود دارد. هر محصول غذای کودک که در ظروف شیشهای، پاکتها، جعبهها و بستهها در کالیفرنیا فروخته میشود، باید برچسبی با کد QR داشته باشد که مصرفکنندگان بتوانند آن را اسکن کرده و آخرین نتایج آزمایش فلزات سنگین را بررسی کنند، اگرچه بسیاری از شرکتها هنوز این قانون را رعایت نکردهاند. از آنجایی که شرکتها به ندرت محصولات را فقط برای یک ایالت بستهبندی میکنند، والدین و مراقبان در سراسر کشور میتوانند این کدهای QR را اسکن کرده یا به وبسایت شرکتها مراجعه کنند و نتایج را مشاهده کنند.
تبریز امروز:
والدین در سراسر ایالات متحده به زودی میتوانند میزان سرب، آرسنیک، کادمیوم و جیوه موجود در غذایی که به کودکان خود میدهند را تعیین کنند. این امر بر اساس قانونی در کالیفرنیا که اولین از نوع خود است و امسال اجرایی شده، ممکن خواهد شد.
از اول ژانویه ۲۰۲۵، هر شرکتی که محصولات غذای کودک را در کالیفرنیا میفروشد، موظف است ماهانه این چهار فلز سنگین را آزمایش کند. این قانون پنج سال پس از گزارشی از کنگره هشدار داد که سطوح خطرناکی از سرب و سایر فلزات سنگین در غذای کودک وجود دارد.
هر محصول غذای کودک که در ظروف شیشهای، پاکتها، جعبهها و بستهها در کالیفرنیا فروخته میشود، باید برچسبی با کد QR داشته باشد که مصرفکنندگان بتوانند آن را اسکن کرده و آخرین نتایج آزمایش فلزات سنگین را بررسی کنند، اگرچه بسیاری از شرکتها هنوز این قانون را رعایت نکردهاند.
از آنجایی که شرکتها به ندرت محصولات را فقط برای یک ایالت بستهبندی میکنند، والدین و مراقبان در سراسر کشور میتوانند این کدهای QR را اسکن کرده یا به وبسایت شرکتها مراجعه کنند و نتایج را مشاهده کنند.
من به عنوان یک محقق داروساز، سالها در مورد فلزات سنگین در مکملهای معدنی، مکملهای غذایی و غذای کودک مطالعه کردهام. تحقیقات من نشان میدهد که این مواد سمی چقدر در محصولات روزمره مانند غذای کودک رایج هستند. به نظر من، قانون جدید کالیفرنیا گام محکمی در جهت توانمندسازی مردم برای محدود کردن مصرف این مواد است.
فلزات سنگین چگونه وارد غذا میشوند؟
خاک به طور طبیعی حاوی فلزات سنگین است. زمین به عنوان یک توده مذاب داغ شکل گرفت. با سرد شدن، عناصر سنگینتر به مناطق مرکزی آن، یعنی گوشته و هسته، رسوب کردند. فورانهای آتشفشانی در برخی مناطق این فلزات سنگین را به سطح زمین آوردهاند. سنگهای آتشفشانی فرسایش یافته و خاکی را تشکیل میدهند که حاوی فلزات سنگین است و منابع آب مجاور را آلوده میکند.
منبع اصلی دیگر آلودگی خاک، دود حاصل از سوختهای فسیلی، به ویژه بنزین سربدار است. برخی از کودهای مصنوعی نیز در این آلودگی نقش دارند.
فلزات سنگین موجود در خاک میتوانند از چندین راه وارد غذا شوند. گیاهانی که مواد غذایی مانند سیبزمینی شیرین، هویج، سیب، دارچین، برنج و پودر پروتئین گیاهی تولید میکنند، به ویژه در جذب این فلزات از خاک آلوده توانایی بالایی دارند.
گاهی اوقات آلودگی پس از برداشت اتفاق میافتد. به عنوان مثال، آب محلی که حاوی فلزات سنگین است، اغلب برای شستن بقایا و حشرات از محصولات طبیعی مانند برگهایی که برای تولید مکملهای گیاهی مانند کرatom استفاده میشوند، به کار میرود. هنگامی که آب تبخیر میشود، فلزات سنگین روی سطح باقی میمانند. گاهی خشککردن محصولات در هوای آزاد، مانند دانههای کاکائو برای شکلات تلخ، باعث میشود گرد و غبار حاوی فلزات سنگین به سطح آنها بچسبد.
تولیدکنندگان میتوانند آلودگی فلزات سنگین در غذا را به چند روش کاهش دهند، که از روشهای نسبتاً ساده تا بسیار مؤثر متغیر است. اول، آنها میتوانند مناطق آلودهتر را برای کشت محصولاتی که کمتر مستعد جذب فلزات سنگین از خاک هستند، مانند فلفل، لوبیا، کدو، خربزه و خیار، اختصاص دهند و برعکس، محصولات مستعدتر را در مناطق کمتر آلوده بکارند. همچنین میتوانند گیاهان را در خاک غیرآلوده خشک کنند و فلزات سنگین را از آب قبل از شستن محصولات فیلتر کنند.
تولیدکنندگان شروع به استفاده از مهندسی ژنتیک و اصلاح نژاد برای ایجاد گیاهانی کردهاند که فلزات سنگین کمتری از طریق ریشههای خود جذب میکنند، اما این روش هنوز در مراحل اولیه است.
چقدر زیاد است؟
اگرچه هیچ سطح کاملاً ایمنی برای مصرف مزمن فلزات سنگین وجود ندارد، اما فلزات سنگین در اطراف ما هستند و اجتناب کامل از آنها غیرممکن است.
در ژانویه ۲۰۲۵، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) اولین دستورالعمل خود را برای تولیدکنندگان منتشر کرد که محدودیتهایی برای میزان سرب مجاز در غذای کودک تعیین میکند. اما این دستورالعمل الزامی برای رعایت این محدودیتها توسط شرکتها ندارد.
در این دستورالعمل، FDA حد مجاز ۱۰ قسمت در میلیارد سرب را برای غذاهای کودک حاوی میوهها، سبزیجات، گوشت یا ترکیبی از این موارد، با یا بدون غلات، پیشنهاد کرده است. ماست، کاستارد و پودینگ نیز باید همین حد مجاز را داشته باشند. از سوی دیگر، سبزیجات ریشهای و غلات خشک کودک باید کمتر از ۲۰ قسمت در میلیارد سرب داشته باشند. مقررات FDA برخی از محصولاتی که نوزادان frequently مصرف میکنند، مانند شیر خشک، بیسکویتهای دندانی و سایر تنقلات را شامل نمیشود.
این سازمان محدودیتهای مشخصی برای مصرف سایر فلزات سنگین تعیین نکرده است، اما کمپین آنها علیه فلزات سنگین در غذای کودک، با نام "نزدیکتر به صفر"، نشان میدهد که دوز کمتر بهتر است.
این کمپین همچنین برنامههایی برای پیشنهاد محدودیتهایی برای سایر فلزات سنگین مانند آرسنیک و جیوه ارائه کرده است.
تجاوز اندک از دوز توصیهشده سازمان برای سرب یا آرسنیک چند بار در ماه بعید است که اثرات منفی قابل توجهی بر سلامت داشته باشد. با این حال، مصرف مزمن بیش از حد سرب یا آرسنیک غیرآلی میتواند تأثیرات منفی بر سلامت کودکان، از جمله رشد شناختی، داشته و باعث نرمی استخوانها شود.
چگونه کدهای QR کالیفرنیا میتوانند به والدین و مراقبان کمک کنند
مشخص نیست که چند محصول به طور مداوم از این توصیهها فراتر میروند.
یک مطالعه توسط Consumer Reports در سال ۲۰۱۸ نشان داد که ۳۳ از ۵۰ محصول دارای سطوح نگرانکنندهای از حداقل یک فلز سنگین بودند. در سال ۲۰۲۳، محققان آزمایشها را روی هفت محصولی که قبلاً ناموفق بودند تکرار کردند و دریافتند که سطح فلزات سنگین در سه محصول کاهش یافته، در یک محصول بدون تغییر مانده و در سه محصول کمی افزایش یافته است.
از آنجایی که این آزمایشها محصولاتی را بررسی میکنند که در یک زمان خاص خریداری و آزمایش شدهاند، ممکن است میانگین محتوای فلزات سنگین در همان محصول در طول سال را منعکس نکنند. این سطوح میتوانند در طول زمان متفاوت باشند اگر تولیدکننده مواد اولیه را از بخشهای مختلف کشور یا جهان در زمانهای مختلف سال تهیه کند.
راهاندازی آهسته
در یک بررسی توسط Consumer Reports و یک گروه حمایت از کودکان به نام Unleaded Kids، تنها چهار شرکت از ۲۸ شرکت در ابتدای امسال به طور کامل با قانون کالیفرنیا مطابقت داشتند. برخی از شرکتهای غیرمطیع هیچ زیرساختی توسعه ندادهبودند، برخی وبسایتهایی توسعه دادهبودند اما اطلاعاتی درباره فلزات سنگین در آنها ثبت نشده بود، و برخی اطلاعاتی داشتند اما از مصرفکنندگان میخواستند شمارههای دستهای را وارد کنند تا به نتایج دسترسی پیدا کنند، بدون اینکه کدهای QR مورد نیاز روی بستهبندی محصولات وجود داشته باشد.
این قانون از شرکتها میخواهد که این اطلاعات را برای غذاهای تولیدشده پس از اول ژانویه ۲۰۲۵ ارائه دهند و هیچ تمدیدی برای آنها در نظر گرفته نشده است. تولیدکنندگان بزرگ موافقت کردهاند که نه تنها برای ساکنان کالیفرنیا، بلکه نتایج را در سراسر کشور ارائه دهند. کالیفرنیا عدم رعایت این قانون را با توقیف محصولات غذای کودک با برچسب نادرست، صدور جریمهها و تعلیق یا لغو ثبتنام و مجوزها اجرا میکند.
هنگامی که سیستمهای آزمایش و گزارشدهی شرکتها به طور کامل راهاندازی شوند، یک اسکن سریع در فروشگاه مواد غذایی به مصرفکنندگان اجازه میدهد تا خریدهای خود را برای به حداقل رساندن مواجهه نوزادان با فلزات سنگین تنظیم کنند. در ابتدا، والدین و مراقبان ممکن است در تصمیمگیری بین یک محصول مرغ و برنج که سرب بیشتری دارد اما آرسنیک کمتری نسبت به محصول رقیب دارد، دچار سردرگمی شوند.
با این حال، آنها همچنین ممکن است با مواردی مواجه شوند که یک محصول غذای کودک به وضوح حاوی مقدار کمتری از سه فلز سنگین و فقط کمی بیشتر برای فلز چهارم نسبت به یک محصول مشابه از تولیدکننده دیگر است. این اطلاعات میتواند انتخاب آنها را به وضوح آگاهتر کند.
صرف نظر از نتایج آزمایشها، کارشناسان سلامت به والدین و مراقبان توصیه میکنند که همه سبزیجات ریشهای، سیب و برنج را حذف نکنند، بلکه به نوزادان انواع متنوعی از غذاها بدهند.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.