16 شهریور 1403
مسکو، باکو و آنکارا از اواخر سال 2020 بر ایجاد کریدور زنگزور فشار می آوردند. این مسیر آذربایجان و ترکیه را به هم متصل می کند و روسیه به عنوان ضامن امنیت عمل می کند. ایروان به شدت با این پروژه و هرگونه کنترل خارجی بر روی مسیر ترانزیتی مخالفت کرد، در عوض مسیری را تحت کنترل ارمنستان و پیروی از مقررات گمرکی ارمنستان پیشنهاد کرد. این موضوع یک نقطه گیر مهم در مذاکرات صلح بود. با توجه به اینکه بن بست زنگزور اکنون برای مذاکرات بیشتر در تاریخ نامعلوم بعدی کنار گذاشته شده است، به نظر می رسد روسیه اهرم های زیادی را در قفقاز از دست داده است. اکنون به نظر می رسد بزرگترین مانع باقی مانده برای حل و فصل صلح، اصرار آذربایجان بر تغییر قانون اساسی ارمنستان برای به رسمیت شناختن حاکمیت باکو بر قلمرو قره باغ کوهستانی از ایروان باشد. از زمان از دست دادن قره باغ توسط ارمنستان به آذربایجان در سپتامبر 2023، ایروان به دنبال فاصله گرفتن از روسیه، شریک استراتژیک سابق خود، و جستجوی روابط نزدیکتر با ایالات متحده و اتحادیه اروپا بوده است. ارمنستان همچنان از نظر اقتصادی به روسیه متکی است، اما مسکو تا به امروز هیچ نشانه ای مبنی بر استفاده از اهرم اقتصادی خود بر ایروان برای دستیابی به آنچه در مسئله زنگزور می خواهد ارائه نکرده است.
تبریز امروز:
Ani Avetisyan 3 سپتامبر 2024
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، در حالی که در 19 آگوست در آذربایجان به سر می برد، با کانال یک روسیه مصاحبه می کند و ارمنستان را مورد انتقاد قرار می دهد. (عکس: اسکرین شات)
به نظر می رسد، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، هول کرد و پف کرد و سپس... از تلاش برای مسلح کردن قوی ارمنستان به منظور دادن نظر به کرملین در روند صلح ارمنستان و آذربایجان دست برداشت.
لاوروف بخشی از هفته گذشته را در مورد تصمیم ارمنستان و آذربایجان برای کنار گذاشتن اختلافات بر سر یک ترتیبات ترانزیتی، موسوم به کریدور زنگزور، در بحبوحه گفتگوها در مورد توافق صلح پایدار بین دو کشور، تلاش کرد. تصمیم برای پرداختن به زنگزور جدا از یک پیمان صلح میتواند نفوذ روسیه در منطقه را تا حد زیادی کاهش دهد. بر اساس طرحی که در سال 2020 تهیه شد، نیروهای روسی نقش مهمی در تضمین "امنیت" در کریدور زنگزور داشتند.
کرملین بی سر و صدا این توسعه را نپذیرفت. ولادیمیر پوتین، رهبر روسیه در سفر 18 تا 19 اوت به آذربایجان، اشارات نه چندان ظریفی مبنی بر اینکه میخواهد در قفقاز به عنوان یک دلال قدرتمند باقی بماند، مطرح کرد. لاوروف در مصاحبه ای که اواخر ماه اوت از تلویزیون آذربایجان پخش شد، ارمنستان را مورد انتقاد قرار داد و مدعی شد که ایروان از توافقنامه امضا شده در سال 2020 در مورد کریدور زنگزور عقب نشینی می کند. این رهبری ارمنستان است که در حال خرابکاری در توافقنامه امضا شده توسط نیکول پاشینیان، نخست وزیر است. لاوروف شکایت کرد که درک معنای چنین موضعی دشوار است.
رویکرد سختگیرانه نتوانست پاشینیان را تحت تأثیر قرار دهد. در یک کنفرانس خبری در 31 اوت، نخست وزیر ارمنستان قاطعانه اعلام کرد که ایروان به دنبال نهایی کردن یک پیمان صلح با باکو بدون هیچ گونه کمک شخص ثالث است. او در ادامه تلاشهای رهبران روسیه برای معرفی خود به عنوان صلحجویان بیعلاقه را مورد تمسخر قرار داد. چگونه تصور می کنید که مثلاً کشوری که ارمنستان را متهم به خرابکاری در آن موضوع [ترتیبات ترانزیتی] می کند، بتواند به عنوان میانجی در ترتیبات ترانزیت منطقه ای عمل کند؟ پاشینیان تصریح کرد: کسی که چنین اظهاراتی را بیان می کند، خود را از تمام میانجیگری های احتمالی خارج می کند.
وی افزود: میتوانم بگویم که مسیرهای ترانزیت منطقهای تاکنون باز نشده است، از جمله به دلیل اظهارنظر تعدادی از شرکای روسی که هیچ ربطی به منطق سند [طرح 2020] ندارد و در تضاد با آن است. اضافه شد.
دعوای لفظی بر سر زنگزور در حالی به پایان رسید که لاوروف به نظر میرسید از تلاشهای خود برای جلب نظر ایروان به خواستههای کرملین دست کشیده است. خبرگزاری رسمی روسیه تاس به نقل از لاوروف در دیدار با دانشجویان دانشگاه MGIMO در مسکو در روز دوم سپتامبر گفت: اگر ارمنستان میخواهد بدون میانجیگری روسیه با آذربایجان صلح کند، "اینطور باشد".
مسکو، باکو و آنکارا از اواخر سال 2020 بر ایجاد کریدور زنگزور فشار می آوردند. این مسیر آذربایجان و ترکیه را به هم متصل می کند و روسیه به عنوان ضامن امنیت عمل می کند. ایروان به شدت با این پروژه و هرگونه کنترل خارجی بر روی مسیر ترانزیتی مخالفت کرد، در عوض مسیری را تحت کنترل ارمنستان و پیروی از مقررات گمرکی ارمنستان پیشنهاد کرد. این موضوع یک نقطه گیر مهم در مذاکرات صلح بود.
با توجه به اینکه بن بست زنگزور اکنون برای مذاکرات بیشتر در تاریخ نامعلوم بعدی کنار گذاشته شده است، به نظر می رسد روسیه اهرم های زیادی را در قفقاز از دست داده است. اکنون به نظر می رسد بزرگترین مانع باقی مانده برای حل و فصل صلح، اصرار آذربایجان بر تغییر قانون اساسی ارمنستان برای به رسمیت شناختن حاکمیت باکو بر قلمرو قره باغ کوهستانی از ایروان باشد.
از زمان از دست دادن قره باغ توسط ارمنستان به آذربایجان در سپتامبر 2023، ایروان به دنبال فاصله گرفتن از روسیه، شریک استراتژیک سابق خود، و جستجوی روابط نزدیکتر با ایالات متحده و اتحادیه اروپا بوده است. ارمنستان همچنان از نظر اقتصادی به روسیه متکی است، اما مسکو تا به امروز هیچ نشانه ای مبنی بر استفاده از اهرم اقتصادی خود بر ایروان برای دستیابی به آنچه در مسئله زنگزور می خواهد ارائه نکرده است.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.