29 مرداد 1400
اگر فرماندهان جنگ طالبان حمله ای را آغاز کنند ، مطمئناً با مقاومت شدید ما روبرو خواهند شد. پرچم جبهه مقاومت ملی بر فراز هر موضعی که آنها بر تصرفش تلاش می کنند به اهتزاز در می آید ، همانطور که پرچم جبهه متحد ملی 20 سال پیش به اهتزاز درآمد. با این وجود می دانیم که نیروهای نظامی و تدارکات ما کافی نخواهد بود. آنها به سرعت از بین می روند مگر اینکه دوستان ما بتوانند راهی را برای تأمین ما بدون تأخیر پیدا کنند.
تبریز امروز:
در دسامبر 2001 ، جنگجویان افغان ضد طالبان شاهد انفجارهای بمب گذاری های ایالات متحده در کوه های تورا بورا در افغانستان هستند. (اریک دی کاسترو/رویترز)
احمد مسعود رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان است.
در سال 1998 ، زمانی که 9 ساله بودم ، پدرم ، فرمانده مجاهد احمدشاه مسعود ، سربازان خود را در غاری در دره پنجشیر در شمال افغانستان جمع کرد. آنها نشسته بودند و به صحبت های دوست پدرم ، فیلسوف فرانسوی برنارد هنری لوی ، گوش می دادند. لوی گفت: "وقتی برای آزادی خود می جنگید ، شما برای آزادی ما نیز می جنگید."
پدرم هرگز این امر را فراموش نکرد زیرا با رژیم طالبان می جنگید. تا زمانی که در 9 سپتامبر 2001 به دستور طالبان و القاعده ترور شد ، او برای سرنوشت افغانستان بلکه برای غرب می جنگید.
اکنون این مبارزه مشترک در این ساعت های تاریک و پرتنش برای وطن من بیش از هر زمان دیگری ضروری است.
من امروز از دره پنجشیر می نویسم ، آماده هستم تا راه پدرم را دنبال کنم ، با مبارزان مجاهد که آماده اند تا بار دیگر با طالبان مقابله کنند. ما انبار مهمات و اسلحه داریم که از زمان پدرم با صبر جمع آوری کرده ایم ، زیرا می دانستیم ممکن است این روز فرا برسد.
ما همچنین سلاح های حمل شده توسط افغان ها را داریم که طی 72 ساعت گذشته به درخواست من برای پیوستن به مقاومت در پنجشیر پاسخ داده اند. ما سربازانی از ارتش منظم افغانستان داریم که از تسلیم فرماندهان خود بیزار شده بودند و اکنون با تجهیزات خود به تپه های پنجشیر راه می یابند. اعضای سابق نیروهای ویژه افغان نیز به مبارزه ما پیوسته اند.
اما این کافی نیست. اگر فرماندهان جنگ طالبان حمله ای را آغاز کنند ، مطمئناً با مقاومت شدید ما روبرو خواهند شد. پرچم جبهه مقاومت ملی بر فراز هر موضعی که آنها بر تصرفش تلاش می کنند به اهتزاز در می آید ، همانطور که پرچم جبهه متحد ملی 20 سال پیش به اهتزاز درآمد. با این وجود می دانیم که نیروهای نظامی و تدارکات ما کافی نخواهد بود. آنها به سرعت از بین می روند مگر اینکه دوستان ما بتوانند راهی را برای تأمین ما بدون تأخیر پیدا کنند.
ایالات متحده و متحدانش میدان جنگ را ترک کرده اند ، اما آمریکا همچنان می تواند "زرادخانه بزرگ دموکراسی" باشد ، همانطور که فرانکلین دی روزولت قبل از ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم به کمک انگلیسی های محاصره شده گفت.
برای این منظور ، من از دوستان افغانستان در غرب می خواهم که در واشنگتن و نیویورک ، در کنگره و دولت بایدن ، برای ما شفاعت کنند. در لندن ، جایی که تحصیلاتم را به پایان رساندم ، و در پاریس ، جایی که یاد پدرم در بهار امسال با نامگذاری مسیری برای او در باغهای شانزه لیزه تجلیل شد ، شفاعت کنید.
احمد مسعود - واشنگتن پست
بدانید که میلیون ها افغان ارزش های شما را به اشتراک می گذارند. ما مدتهاست برای داشتن یک جامعه باز مبارزه کرده ایم ، جایی که دختران می توانند پزشک شوند ، مطبوعات ما می توانند آزادانه گزارش دهند ، جوانان ما می توانند در ورزشگاههایی که زمانی طالبان از آنها برای عموم استفاده می کردند ، برقصند و به موسیقی گوش دهند یا در مسابقات فوتبال شرکت کنند. اعدام - و ممکن است به زودی دوباره انجام شود.
طالبان تنها برای مردم افغانستان مشکل ساز نیست. تحت کنترل طالبان ، بدون شک افغانستان به پایه ی اصلی تروریسم اسلامی افراطی تبدیل خواهد شد. توطئه ها علیه دموکراسی بار دیگر در اینجا اجرا خواهد شد.
مهم نیست که چه اتفاقی می افتد ، من و مجاهدین من از پنجشیر به عنوان آخرین سنگر آزادی افغانستان دفاع خواهیم کرد. روحیه ما خوب است ما از تجربه می دانیم چه چیزی در انتظار ما است.
اما ما به سلاح بیشتر ، مهمات بیشتر و منابع بیشتر نیاز داریم.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.