خبر های ویژه
11 اسفند 1403
یادبود الجزایر اسلامی قدیم، شب نیمه ماه رمضان
محمد راسیم ، نقاش الجزایری
راسم گذشته‌ای خیالی را به تصویر می‌کشد، پیش از ورود استعمارگران فرانسوی، زمانی که بومیان مغرب را در اختیار داشتند. مردم الجزایر پیش از ورود فرانسویان در آثار او مرفه به نظر می‌رسند، با پارچه‌ها و لباس‌های فاخر، و هنرهایی چون موسیقی، معماری و باغبانی. در واقع، راجر بنجامین استدلال کرده است که می‌توان گفت آثار راسم حضور مهاجران خارجی فرانسوی در کشورش را نادیده می‌گیرد.
تبریز امروز:
قصبه الجزایری در شب در ماه رمضان، اثر محمد راسم (۱۸۹۶–۱۹۷۵). کتیبه عربی می‌گوید: «یادبود الجزایر اسلامی قدیم، شب نیمه ماه رمضان» (محله سیدی محمد الشریف).
محمد راسم (۲۴ ژوئن ۱۸۹۶ – ۳۰ مارس ۱۹۷۵) هنرمند الجزایری بود که به همراه برادرش، عمر، مکتب نقاشی مینیاتور الجزایری را بنیان نهاد که تا به امروز همچنان پابرجاست.
راسم در سال ۱۸۹۶ در قصبه الجزایر در خانواده‌ای برجسته از هنرمندان متولد شد که پیش از استعمار از رفاه برخوردار بودند، اما رژیم فرانسه با مصادره اموالشان این وضعیت را تضعیف کرده بود. در سال ۱۸۸۰، پدر راسم کارگاهی برای کنده‌کاری چوب و کار با مس در قصبه الجزایر راه‌اندازی کرد که در آن برادرش، عمر راسم، سنگ قبرهای تزئین‌شده حکاکی می‌کرد. خانواده راسم سفارش‌هایی برای تزئین ساختمان‌های عمومی و غرفه‌های نمایشگاه‌های استعماری فرانسه دریافت می‌کردند.
استعداد او در نقاشی در دوران تحصیلات ابتدایی‌اش شناخته شد، زمانی که به او کار کپی کردن نقوش تزئینی اسلامی برای کارگاه‌های دولتی که توسط فرماندار شارل ژونار تأسیس شده بود، سپرده شد. در حدود سال ۱۹۱۴، راسم با آثار مینیاتورهای پارسی، مغولی و اندلسی که برای استفاده خصوصی اشراف مسلمان ساخته شده بودند، آشنا شد. او شکلی ترکیبی و شخصی از بیان هنری را از طریق مینیاتور توسعه داد که در آن از مواد سنتی و سبک‌های کلاسیک عرب‌گونه و خوشنویسی استفاده می‌کرد، اما آنها را برای قاب‌بندی درج‌های تصویری با برخی ویژگی‌های مدرن به کار می‌برد.
راسم در نوجوانی با نصرالدین دینه دوست شد، کسی که او را در نقاشی فیگور راهنمایی کرد و به او کمک کرد تا سفارش‌هایی برای تزئین کتاب‌ها با صفحات خوشنویسی دریافت کند. حامیان اصلی راسم بازرگانان و مقامات دولتی بودند که بازآفرینی فضای الجزایر قدیم توسط او را ارزشمند می‌دانستند.
در اواخر دهه ۱۹۳۰، او به چهره‌ای برجسته در فرهنگ الجزایری تبدیل شد. همانند اکثر آثارش، «زنان در آبشار» راسم گذشته‌ای خیالی را به تصویر می‌کشد، پیش از ورود استعمارگران فرانسوی، زمانی که بومیان مغرب را در اختیار داشتند. مردم الجزایر پیش از ورود فرانسویان در آثار او مرفه به نظر می‌رسند، با پارچه‌ها و لباس‌های فاخر، و هنرهایی چون موسیقی، معماری و باغبانی. در واقع، راجر بنجامین استدلال کرده است که می‌توان گفت آثار راسم حضور مهاجران خارجی فرانسوی در کشورش را نادیده می‌گیرد. او شهری بکر و ترکی را جشن می‌گیرد، نه بندری صنعتی‌شده که نتیجه یک قرن مدرنیزاسیون فرانسوی بود. با این حال، او ایدئولوگ نبود و اذعان داشت که کارهایش با حمایت محققان فرانسوی ممکن شده است.
محمد راسم و همسرش در ۳۰ مارس ۱۹۷۵ در خانه‌شان به قتل رسیدند. او همراه با همسرش در گورستان ثعلبیه در قصبه الجزایر به خاک سپرده شد.
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت