خبر های ویژه
19 اسفند 1403
تجدید خصومت، فرآیند صلح ارمنستان و آذربایجان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد
فرآیند صلح ارمنستان و آذربایجان از مسیر خود خارج شده است و لفاظی‌های جنگ‌طلبانه، امیدها به دستیابی به یک توافق پایدار را کمرنگ کرده است. تنها چهار ماه پیش، نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، و الهام علی‌اف، رهبر آذربایجان، به دولت‌های خود دستور دادند تا مذاکرات را تسریع کنند. در آن زمان، هر دو رهبر اذعان داشتند که بیشتر مفاد پیش‌نویس پیمان صلح حل‌وفصل شده است. اما اکنون، به نظر می‌رسد این دو کشور بیشتر به فکر جنگ دوباره هستند تا صلح. علی‌اف با مطرح کردن ادعای ارضی علیه ارمنستان، که بر نوار سرزمینی ارمنستان متمرکز است و آذربایجان اصلی را از منطقه خودمختار نخجوان جدا می‌کند، ترس از درگیری مجدد را برانگیخته است. او این منطقه را "زنگزور غربی" نامیده است. علی‌اف در ۵ مارس، طی سفری به ترکیه، اظهار داشت: «این سرزمین، زمین آذربایجانی بود که به‌طور عمدی در دوران اولیه شوروی به ارمنستان منتقل شد تا زندگی را برای آذربایجانی‌ها دشوار کند. این بی‌عدالتی، که بیش از صد سال ادامه داشته، تأثیر بسیار منفی بر هم‌وطنان ما در نخجوان داشته است.» رسانه‌های تحت کنترل دولت به پیروی از علی‌اف، داستان‌های تهدیدآمیزی منتشر کرده‌اند که می‌گویند دیر یا زود، آذربایجانی‌ها در "زنگزور غربی" ساکن خواهند شد. تحلیلی تاریخی و طولانی که توسط آژانس خبری ترند منتشر شد، تلاش کرد نشان دهد که در دوران امپراتوری روسیه، این سرزمین بخشی از آذربایجان محسوب می‌شد. فؤاد آخوندوف، نویسنده این تفسیر، نوشت: «تزارهای روس سرزمین‌هایی که امروز ارمنستان در آن قرار دارد را چیزی جز آذربایجان نمی‌نامیدند!» زبان تهدیدآمیز باکو ممکن است بخشی از یک ترفند مذاکراتی باشد، با توجه به اینکه یکی از نقاط اصلی اختلاف باقی‌مانده در مذاکرات پیمان صلح، وضعیت مسیر زمینی‌ای است که از خاک ارمنستان عبور می‌کند و آذربایجان را به نخجوان متصل می‌کند. هرچه انگیزه لفاظی‌های آذربایجان باشد، دولت ارمنستان به‌صورت منفعل پاسخ نمی‌دهد. در ۶ مارس، دولت پاشینیان تدبیری را تصویب کرد که بر اساس آن نیروهای ذخیره برای یک دوره ۱۰ هفته‌ای "آموزش" از اول آوریل فراخوانده می‌شوند. گزارشی که توسط آژانس خبری آرمینفو منتشر شد، خاطرنشان کرد که این نیروهای ذخیره «در صورت لزوم، برای انجام وظایف جنگی در دسترس خواهند بود.» طی مذاکرات پیمان صلح، باکو به دنبال حقوقی است که عملاً به معنای حقوق فراسرزمینی در مسیر پیشنهادی اتصال زمینی، معروف به "کریدور زنگزور"، بین آذربایجان و نخجوان باشد. با توقف مذاکرات صلح در اوایل سال ۲۰۲۵، پاشینیان تلاش کرد با نشان دادن تمایل به بررسی ترتیبی که به وسایل نقلیه و شهروندان آذربایجانی امتیازات نامشخصی برای تردد در این کریدور بدهد، مذاکرات را احیا کند. اما تاکنون، ارمنستان در موضوع حقوق فراسرزمینی آذربایجان کوتاه نیامده است.
تبریز امروز:
باکو ادعای ارضی مطرح می‌کند، ایروان نیروهای ذخیره را آماده می‌کند.
فرآیند صلح ارمنستان و آذربایجان از مسیر خود خارج شده است و لفاظی‌های جنگ‌طلبانه، امیدها به دستیابی به یک توافق پایدار را کمرنگ کرده است.
تنها چهار ماه پیش، نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، و الهام علی‌اف، رهبر آذربایجان، به دولت‌های خود دستور دادند تا مذاکرات را تسریع کنند. در آن زمان، هر دو رهبر اذعان داشتند که بیشتر مفاد پیش‌نویس پیمان صلح حل‌وفصل شده است. اما اکنون، به نظر می‌رسد این دو کشور بیشتر به فکر جنگ دوباره هستند تا صلح.
علی‌اف با مطرح کردن ادعای ارضی علیه ارمنستان، که بر نوار سرزمینی ارمنستان متمرکز است و آذربایجان اصلی را از منطقه خودمختار نخجوان جدا می‌کند، ترس از درگیری مجدد را برانگیخته است. او این منطقه را "زنگزور غربی" نامیده است.
علی‌اف در ۵ مارس، طی سفری به ترکیه، اظهار داشت: «این سرزمین، زمین آذربایجانی بود که به‌طور عمدی در دوران اولیه شوروی به ارمنستان منتقل شد تا زندگی را برای آذربایجانی‌ها دشوار کند. این بی‌عدالتی، که بیش از صد سال ادامه داشته، تأثیر بسیار منفی بر هم‌وطنان ما در نخجوان داشته است.»
رسانه‌های تحت کنترل دولت به پیروی از علی‌اف، داستان‌های تهدیدآمیزی منتشر کرده‌اند که می‌گویند دیر یا زود، آذربایجانی‌ها در "زنگزور غربی" ساکن خواهند شد. تحلیلی تاریخی و طولانی که توسط آژانس خبری ترند منتشر شد، تلاش کرد نشان دهد که در دوران امپراتوری روسیه، این سرزمین بخشی از آذربایجان محسوب می‌شد. فؤاد آخوندوف، نویسنده این تفسیر، نوشت: «تزارهای روس سرزمین‌هایی که امروز ارمنستان در آن قرار دارد را چیزی جز آذربایجان نمی‌نامیدند!»
زبان تهدیدآمیز باکو ممکن است بخشی از یک ترفند مذاکراتی باشد، با توجه به اینکه یکی از نقاط اصلی اختلاف باقی‌مانده در مذاکرات پیمان صلح، وضعیت مسیر زمینی‌ای است که از خاک ارمنستان عبور می‌کند و آذربایجان را به نخجوان متصل می‌کند.
هرچه انگیزه لفاظی‌های آذربایجان باشد، دولت ارمنستان به‌صورت منفعل پاسخ نمی‌دهد. در ۶ مارس، دولت پاشینیان تدبیری را تصویب کرد که بر اساس آن نیروهای ذخیره برای یک دوره ۱۰ هفته‌ای "آموزش" از اول آوریل فراخوانده می‌شوند. گزارشی که توسط آژانس خبری آرمینفو منتشر شد، خاطرنشان کرد که این نیروهای ذخیره «در صورت لزوم، برای انجام وظایف جنگی در دسترس خواهند بود.»
طی مذاکرات پیمان صلح، باکو به دنبال حقوقی است که عملاً به معنای حقوق فراسرزمینی در مسیر پیشنهادی اتصال زمینی، معروف به "کریدور زنگزور"، بین آذربایجان و نخجوان باشد. با توقف مذاکرات صلح در اوایل سال ۲۰۲۵، پاشینیان تلاش کرد با نشان دادن تمایل به بررسی ترتیبی که به وسایل نقلیه و شهروندان آذربایجانی امتیازات نامشخصی برای تردد در این کریدور بدهد، مذاکرات را احیا کند. اما تاکنون، ارمنستان در موضوع حقوق فراسرزمینی آذربایجان کوتاه نیامده است.
پاشینیان در مقاله‌ای که توسط آژانس خبری رسمی دولتی منتشر شد، تأکید کرد که حاکمیت ارمنستان بر کریدور زنگزور قابل مذاکره نیست. او نوشت: «ارمنستان هرگز هیچ تعهدی، چه کتبی و چه شفاهی، نپذیرفته و نه حتی اشاره‌ای کرده که ممکن است به هرگونه محدودیت در حاکمیت، صلاحیت یا تمامیت ارضی خود، از جمله در موضوع ارتباط از آذربایجان غربی به جمهوری خودمختار نخجوان از طریق خاک جمهوری ارمنستان، موافقت کند.»
موضوع کریدور زنگزور مسائل ژئوپلیتیکی گسترده‌تری را نیز در بر دارد. ایران به شدت با ایجاد مسیر زمینی زنگزور مخالف است و به جای آن، آذربایجان را تحت فشار قرار داده تا از جاده و راه‌آهن متصل به نخجوان که از خاک ایران عبور می‌کند استفاده کند. تهران نگران است که ایجاد کریدور زنگزور دسترسی تجاری ایران به ارمنستان را قطع کند.
در عین حال، روسیه از گزینه زنگزور حمایت می‌کند: بر اساس توافق سال ۲۰۲۰، روسیه ضامن امنیت این کریدور خواهد بود. ارمنستان و آذربایجان در تابستان گذشته به‌طور مشترک توافق کردند که موضوع زنگزور را کنار بگذارند تا جدا از توافق صلح حل شود، که ظاهراً نقش صلح‌بانی روسیه را به تعلیق درآورد. تصمیم آذربایجان در ژانویه برای بازگرداندن زنگزور به دستور کار فرآیند صلح، بار دیگر این امکان را زنده کرد که روسیه بتواند حضور صلح‌بانی خود را در منطقه برقرار کند.
در همین حال، در ۵ مارس، علی‌اف و رجب طیب اردوغان، رهبر ترکیه، خط لوله گازی را که نخجوان و ترکیه را به هم متصل می‌کند افتتاح کردند و بدین ترتیب انزوای اقتصادی این منطقه خودمختار کاهش یافت.
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت