شهرها موتورهای حیاتی رشد اقتصادی، نوآوری و پیشرفت اجتماعی هستند. آنها آینده ملت ها و زندگی میلیون ها نفر را شکل می دهند. در آفریقا، شهرنشینی با سرعت بیسابقهای در حال افزایش است. شهرها به سرعت در حال گسترش هستند تا جمعیت رو به رشد و تقاضای فزاینده ای برای شغل، مسکن و زیرساخت ها را در خود جای دهند. این امر می تواند زندگی در بسیاری از شهرهای آفریقا را به دلیل نرخ بالای بیکاری، زیرساخت های محدود و مسائلی مانند کمبود مسکن و خدمات عمومی ناکافی بسیار چالش برانگیز کند. خبر خوب این است که بیشتر شهرنشینی آفریقا هنوز در راه است، بنابراین هنوز زمان برای درست کردن اوضاع وجود دارد. این فرصت برای یادگیری از موفقیت ها و چالش های پیش روی شهرهای دیگر نقاط جهان وجود دارد.
تصاویر دیدنی از صحرای مراکش، دریاچه های بزرگی را نشان می دهد که پس از بارش شدید در یکی از خشک ترین و بایرترین مکان های جهان با اولین سیل خود در چند دهه اخیر، در تپه های شنی غلتیده شده اند. صحرا باران را تجربه می کند، اما معمولاً فقط چند اینچ در سال و به ندرت در اواخر تابستان. با این حال، بیش از دو روز در ماه سپتامبر، باران شدیدی در بخشهایی از صحرا در جنوب شرقی مراکش بارید، پس از آن که یک سیستم کم فشار در شمال غرب صحرا رانده شد. داده های اولیه ماهواره ای ناسا حاکی از بارش نزدیک به 8 اینچ در برخی مناطق این ناحیه است. رشیدیه، یک شهر بیابانی در جنوب شرقی مراکش، تقریباً 3 اینچ بارندگی را ثبت کرد که بیشتر آن فقط دو روز در ماه گذشته بود. این بیش از چهار برابر بارندگی عادی برای کل ماه سپتامبر است و معادل بیش از نیم سال بارندگی برای این منطقه است. هوسین یوابب از آژانس هواشناسی مراکش هفته گذشته به آسوشیتدپرس گفت: 30 تا 50 سال از بارندگی ما در این مدت کوتاه می گذرد.
الجزایر این هفته در آخرین تشدید تنشها بر سر به رسمیت شناختن حاکمیت مراکش در صحرای غربی مورد مناقشه، مانع از اخراج شهروندان خود از فرانسه شد. امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، نامه ای به محمد ششم پادشاه مراکش ارسال کرد که در آن از طرحی حمایت کرد که مراکش در سال 2007 برای ارائه خودمختاری محدود به صحرای غربی تحت حاکمیت مراکش پیشنهاد کرد. مکرون در نامه ای که در 30 ژوئیه منتشر شد، آن را "تنها پایه" برای حل و فصل مناقشه خواند. او نوشت: «فرانسه قصد دارد با این موضع هم در سطح ملی و هم در سطح بینالمللی سازگار عمل کند. الجزایر اکنون از بازگرداندن شهروندانی که فرانسه دستور اخراج آنها را صادر کرده است خودداری می کند. الجزایر پیش از این در پایان ژوئیه سفیر خود را از فرانسه فراخوانده بود. دو کشور در سال 2021 اختلافات مهاجرتی مشابهی داشتند که بیش از یک سال به طول انجامید و سابقه تنش های مکرر از زمان استقلال الجزایر از فرانسه در سال 1962 پیش از آن نیز وجود داشت. مراکش صحرای غربی، مستعمره سابق اسپانیا را در سال 1975 ضمیمه کرد. این کار را در حالی انجام داد که اسپانیا در حال آماده شدن برای عقب نشینی از این قلمرو بود. مراکش اکنون حدود 80 درصد از این منطقه را تحت کنترل دارد که دارای ذخایر معدنی قابل توجه و مناطق غنی ماهیگیری اقیانوس اطلس است. الجزایر همسایه از جبهه پولیساریو صحرای غربی حمایت می کند که از دهه 1970 به دنبال استقلال کامل و حق تعیین سرنوشت برای مردم صحرای غربی است. الجزایر میزبان بیش از 100000 صحرائی است که در اردوگاه های پناهندگان در قلمرو خود زندگی می کنند.
در حالی که ارتش روسیه در اوکراین گرفتار شده است، مزدوران آن در آفریقا وضعیت بهتری ندارند. در اواخر ژوئیه 2024، مزدوران گروه واگنر، یک شرکت نظامی خصوصی وابسته به مسکو، ارتش مالی را در آنچه که رژیم مالی "عملیات تثبیت" در شهر تینزاواتن در شمال شرقی این کشور آفریقای غربی، نزدیک مرز الجزایر نامید، همراهی کردند. هنگامی که جنگ بین آن ائتلاف و شورشیان از چارچوب استراتژیک دائمی، یک گروه جداییطلب قومی طوارق، درگرفت، این مأموریت به سرعت به کنار رفت. در عقب نشینی، نیروهای واگنر و مالی در کمین شبه نظامیان وابسته به القاعده جماعت نصرت الاسلام والمسلمین یا JNIM قرار گرفتند. طبق گزارش ها، بیش از 80 پرسنل واگنر و بیش از 40 سرباز مالی در این درگیری کشته شدند. در میان قربانیان، نیکیتا فدیانین، مدیر کانال تلگرامی محبوب واگنر، منطقه خاکستری، بود. در حالی که شورشیان طوارق و JNIM به سرعت موفقیت خود را جشن گرفتند، مالی و واگنر به دنبال کم اهمیت جلوه دادن ضررهای خود بودند. و قابل درک است. شکست در تینزاواتن، هم گروه واگنر و هم روسیه را در تنگنا قرار می دهد. این به رهبران آفریقایی محدودیت های داشتن مزدوران تحت حمایت مسکو را به عنوان شریک ضد تروریسم و حامی رژیم، به ویژه در یک محیط امنیتی پیچیده مانند مالی، نشان می دهد. حتی استراتژی مسکو در قاره را نیز به چالش می کشد. از زمان مرگ یوگنی پریگوژین، رهبر واگنر، در آگوست 2023، مسکو تلاش کرد تا با ایجاد سپاه آفریقا، پروژه ای که تحت کنترل وزارت دفاع طراحی شده بود، عملیات این گروه را به دست گیرد. هدف این پروژه این است که جنگنده های واگنر را مستقیماً تحت فرمان و کنترل دولت روسیه قرار دهد. اما این امر چالش برانگیزتر از آن چیزی است که مسکو پیش بینی می کرد و برنامه های روسیه برای گسترش مشارکت خود در سراسر آفریقا از طریق پیشنهاد حمایت از شرکت های نظامی خصوصی را پیچیده کرده است.
این مطالعه نشان می دهد که این یک خطر واقعی برای جمعیت کرگدن و زیستگاه آنها است. این نشان می دهد که در صورت تحقق بدترین سناریو ممکن است تا سال 2085 کرگدن ها در جنوب آفریقا منقرض شوند. ممکن است تا سال 2036 هیچ کرگدن سفید جنوبی در پارک ملی کروگر باقی نماند. برای اینکه کرگدن سیاه در یک زیستگاه معین رشد کند، میانگین دمای سالانه ایده آل بین 17 تا 22 درجه سانتیگراد با بارش کافی برای اطمینان از رشد درختچه ها است. ، علف ها و سایر مواد غذایی. علاوه بر این، یک مطالعه در سال 1994 توسط DJ Pienaar در مورد عادت طبق ترجیحات کرگدن سفید در پارک ملی کروگر، مناطقی با کمتر از 400 میلی متر باران در سال زیستگاه مناسبی برای کرگدن های سفید نیستند. آیا می خواهید در یک سافاری آفریقایی کرگدن ها را ببینید؟ ما سافاری های آماده Big-5 را برای انتخاب داریم، یا برنامه ریزی یک سافاری منحصر به فرد را که فقط برای شما ساخته شده است شروع کنید.
در منطقه کونن نامیبیا، شیرهای سازگار با صحرا با کاهش طعمه های طبیعی به دلیل خشکسالی و شکار بی رویه با یک تهدید وحشتناک روبرو هستند. ، این شکارچیان به سمت حیوانات سوق داده می شوند که منجر به درگیری مرگبار با انسان می شود. ایزاک اسمیت نیاز فوری به استراتژیهای حفاظتی جایگزین را برجسته میکند و راهحلهایی را برای حفظ میراث ژنتیکی منحصربهفرد این گونههای نمادین (شکارچی و طعمه)، برای تضمین آیندهای پایدار برای صنعت گردشگری و حیات وحش نامیبیا بررسی میکند. در حال حاضر، بسیاری از وضعیت اسفبار شکارچیان از جمله شیر، پلنگ، یوزپلنگ و کفتار در درگیری انسان و شکارچی در منطقه کونن نامیبیا آگاه هستند. کمبود طعمه های طبیعی در ای
دانشآموزان در کلاسی که فقط با نوری که از بیرون به داخل میآید، در ایبادان، نیجریه، روشن میشود؛ درس می خوانند.
بر اساس پیشبینی اولیه که توسط آژانسهای سازمان ملل متحد و گروههای امدادی برای تعیین اینکه آیا در سودان به طور رسمی قحطی اعلام شود یا خیر، تخمین زده میشود که 756000 نفر در سودان تا سپتامبر با کمبود مواد غذایی فاجعهبار مواجه شوند. نتایج اولیه از اول ژوئن که رویترز مشاهده کرد، نشان دهنده وضعیت رو به وخامت سریع در کشور جنگ زده است. آخرین پیشبینی قبلی که در ماه دسامبر منتشر شد، نشان داد که 17.7 میلیون نفر یا 37 درصد از جمعیت، با سطوح بالایی از ناامنی غذایی مواجه هستند، اما هیچیک در وضعیت فاجعهباری در نظر گرفته نشدهاند. اکنون، حدود 25.6 میلیون نفر یا 54 درصد از جمعیت، از جمله بیش از نه میلیون نفر در شرایط اضطراری یا بدتر با کمبود بحرانی مواجه هستند،. آخرین پیش بینی یک نظریه اولیه است و ممکن است تغییر کند. این امر مستلزم تایید دولت سودان تحت کنترل گروه های نظامی و سازمان ملل و آژانس های بین المللی است. دولت قبلاً تجربه قحطی را رد کرده بود.
سودان و قطر برای ایجاد یک مرکز تصفیه و پالایش طلا در دوحه برای جذب طلای صادراتی از سودان به توافق رسیدند.
نزدیک به پنج میلیون نفر به قحطی نزدیک شده اند، زیرا جنگ داخلی این کشور از مرز یک سال گذشته است. مقامات امدادی میگویند که طرفهای متخاصم - ارتش و نیروهای پشتیبانی سریع - کمکها را غارت میکنند یا مانع رسیدن آن به مناطقی میشوند که گرسنگی در آنها وجود دارد. اما «بزرگترین بحران گرسنگی در جهان» توجه کمی را به خود جلب کرده است.
تعداد آفریقای جنوبیهایی که زیر بدهیها فرو میروند طی ماه گذشته بهطور چشمگیری افزایش یافته است، و کارشناسان هشدار میدهند که این نتیجه سختترین سال در تقریباً دو دهه اخیر است که به لطف رکود حقوقها همراه با نرخهای بهره، تورم قیمت مواد غذایی، افزایش هزینههای سوخت است. .
دادگاهی در فری تاون پایتخت این کشور اعلام کرد که ارنست بای کوروما، رئیس جمهور سابق سیرالئون، به دلیل نقش داشتن در تلاش نظامی نافرجام برای سرنگونی دولت این کشور غرب آفریقا در ماه نوامبر به چهار جرم از جمله خیانت در روز چهارشنبه متهم شده است. تصمیم دادگاه میتواند تنشها را در سیرالئون بعد از کودتای کودتا و یک انتخابات جنجالی که در آن جولیوس ماادا بیو رئیسجمهور برای دومین دوره در ژوئن 2023 انتخاب شد، تشدید کند. تنش ها در کشوری که هنوز پس از جنگ داخلی 1991-2002 که در آن بیش از 50000 نفر کشته شدند، در حال بهبود است، رو به افزایش است. نتیجه انتخابات توسط نامزد اصلی اپوزیسیون رد شد و توسط شرکای بین المللی از جمله ایالات متحده و اتحادیه اروپا مورد سوال قرار گرفت. افراد مسلح در 26 نوامبر به پادگان های نظامی، یک زندان و دیگر مکان ها در سیرالئون حمله کردند و حدود 2200 زندانی را آزاد کردند و بیش از 20 نفر را کشتند.
وسایل نقلیه الکتریکی (EV) هنوز فاصله زیادی با تبدیل شدن به یک هنجار در آفریقای جنوبی دارند، اما در سالهای اخیر به طور قابل توجهی ارزانتر شدهاند و سال 2023 زمان مناسبی برای کسانی است که منتظر انقلاب الکتریکی هستند. خودروهای الکتریکی نه تنها در آفریقای جنوبی بلکه در سرتاسر جهان بسیار گران هستند، اما حاشیه بین خودروهای الکتریکی و خودروهای موتور احتراق داخلی (ICE) شروع به تغییر کرده است زیرا خودروسازان همچنان به فناوری اولویت می دهند و صرفهجویی در مقیاس به این معنی است که هزینه نسبی تولید مدل های باتری-الکتریکی کاهش یافته است زیرا افراد بیشتری شروع به خرید آنها می کنند. خودروهای برقی در آفریقای جنوبی به دو دلیل اصلی هنوز بسیار گرانتر از سایر کشورها هستند. اول اینکه دولت هیچ مشوق مالیاتی برای خودروهای برقی قائل نمی شود و در واقع مالیاتی بالاتر از خودروهای معمولی در صورت واردات از اروپا برای آنها وضع می کند.
در زیبایی خلوت پارک ملی ساحل اسکلت نامیبیا، یک سافاری پیادهروی منحصربهفرد کاری است که مناظر ناهموار را با دیدارهای شگفتانگیز حیات وحش ترکیب میکند. از تپههای شنی وسیع و دشتهای خشک عبور می توان کرد، جایی که فیلهای سازگار با صحرا پرسه میزنند، شیرها در شنهای متحرک شکار میکنند و فوکها در امتداد خط ساحلی شادی میکنند. این بیابان رام نشده، انعطافپذیری شگفتانگیز زندگی را در شدیدترین محیطها نشان میدهد.
اخیرا گروههای شکار غیرمجاز که عاجها را قاچاق میکردند در نامیبیا دستگیر شدند. در مجموع، حداقل 68 عاج فیل به وزن تقریباً یک تن کشف شد. دستگیری ها در منطقه زامبزی نامیبیا، که هم مرز بوتسوانا و زامبیا است، رخ داد. گفته می شود که بیشتر عاج ها از فیل هایی که اخیراً در بوتسوانا شکار شده اند به دست آمده اند. در یک عملیات دستگیری، مقامات بر اساس اطلاعاتی مبنی بر اینکه منطقه زامبزی به عنوان یک مسیر ترانزیت برای قاچاق عاج فیل های شکار شده از بوتسوانا به زامبیا استفاده می شود، عمل کردند.
نلسون رولي هلاهلا ماندلا در سال 1941 از ترانسكي به ژوهانسبورگ آمده بود. در 18 ژولاي سال 1918 درامتاتا، در يكي از خانوادههاي اشرافي تمبو متولد شد، او ذاتاً شخصي داراي احساس مسئوليت بود. كودكياش با كار چوپاني به روش سنتي سپري گرديد ـ گوسفندان را به چرا ميبرد و در شخم زدن زمين كمك ميكرد و، آنطوري كه در بيانيهاي كه در محاكمه سال 1962 براي دادگاه ميخواند، او با داستانهايي كه پيران قبيله از روزهاي قبلاز آمدن سفيدپوستاني ميگفتند به حركت درآمد: آن موقع ملتمان در صلح و صفا زندگي ميكردند، تحت حكومت دموكراتيك اميران و فرماندهان... آن زمان كشور از آن ما بود، با نام و حقوقمان. سرزمين ما به تمامي به قبايل تعلق داشت. طبقات اجتماعي وجود نداشتند، نه ثروتمند و نه فقير و نه استثمار انسان از انسان. مردم آزاد و مساوي بودند و اين اساس حكومت ما بود. با شورايي كامل و دموكراتيك كه همه اعضاي آن در بحثها و مشاجراتش شركت مينمودند. رئيس و مرئوس، جنگنجو و پزشك، همه در شورا شركت ميكردند وبراي اتخاذ تصميم كوشش ميكردند. در چنين جامعهاي بدوئيت و نا امني فراوان بود، لذا هرگز نتوانستند نيازهاي عصر جديد را جوابگو باشند. اما در اينچنين جامعهاي كه نطفههاي دموكراسي انقلابي را در خود دارد، در آن هيچكس در بردگي و بندگي نخواهد بود، در آن فقر و نياز و ناامني زياد نخواهد بود. اينست آن پيامي كه، حتي امروزه، الهامبخش من در فعاليتم و در مبارزه سياسيام ميباشد.
قلاً در آن زمان هنوز تفاوتي بين آموزش سفيد و سياه وجود نداشت. كه قبل از آمدن آموزش پوچ بانتو[5] در اوايل دهه پنجاه بود. مواد درسي معمولي را دارد و ما موضوعات نظري مانند لاتين، انگليسي، شيمي و رياضيات را آموختيم. استانداردهاي سختي وجود داشت.كه با معرفي استانداردهاي آموزش بانتو كنار گذاشته شدند، دورنما تاريك و مبهم گرديد. ما هنوز درباره چين و آمريكا ميآموختيم. به بچههاي بعداز ما فاصله براندفورت و بلومفونتن را ميآموزند و اين تمام آن چيزيست كه در اين سرزمينآموزش ميدهند. آنها چيزي درباره دنيا نميدانند و نميتوانند انگليسي را خوبصحبت نمايند. بنابراين در سنين كودكي از تفوق و برتري سفيدپوستان نسبت به ما آگاه گرديدم. و توانستم ببينم كه چگونه پدرم در مقايسه با معلمين سفيدپوست حقير به نظر ميآيد. و آن موضوع غرورتان را كه هنوز كودكي بيش نيستيد جريحهدار مينمايد و به خودتان ميگوييد: «كاش آنها در جنگهاي نهگانه اكسهوسا شكست ميخوردند. من يكي از آنها هستم، و از آنجا كه جنگهاي اِكسهوسا متوقف گرديد، دوباره شروع خواهمكرد و سرزمين من را بازپس ميگيرم.» هر كدام از بچههاي قبيلهمان موضوعهاي درسهاي پدرم را در كلاس درس درك ميكردند. زماني كه بچه هستيد خشمي در درونتان بيدار ميشود كه آن آگاهيهاي سياسي سياه را شكل داده و ميسازد.
مراکش که در سالهای 1070-1072 توسط آلموراویید (1056-1147)، پایتخت آل موحدها (1147-1269) تأسیس شد، برای مدت طولانی مرکز بزرگ سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام غربی بود که در شمال آفریقا سلطنت میکرد. و اندلس بناهای تاریخی وسیعی که قدمت آن به آن دوره بازمیگردد: مسجد کوتوبیه، با منارهای بینظیر ۷۷ متری، بنای ضروری معماری مسلمانان، یکی از نشانههای مهم منظر شهری و نماد شهر، کصبه، باروها، دروازههای تاریخی است. و باغ ها بعدها، شهر از شگفتی های دیگری مانند کاخ بادیا، مردرسا بن یوسف، مقبره های لس سادیان، کاخ باهیا و اقامتگاه های بزرگ را دارا شد . میدان جاما الفنا، که در فهرست نمایندگی میراث فرهنگی ناملموس ثبت شده است، یک تئاتر در فضای باز واقعی است که همیشه بازدیدکنندگان را شگفت زده می کند. با توجه به مفهومی که هنوز محافظت شده، اصیل و به خوبی حفظ شده است، مصالح ساختمانی و تزئینات در استفاده مداوم، و محیط طبیعی آن (به ویژه باغ های آگوئدال، منارا و نخل گرو "پالمرای" که مزرعه آن به آلمورایدها نسبت داده می شود) مدینه مراکش دارای تمام اجزای اولیه فرهنگی و طبیعی خود است که ارزش جهانی برجسته آن را نشان می دهد.
در روستای آمیزمیز نزدیک مرکز زمین لرزه، نیروهای امدادی با دست خالی از میان آوارها مشغول کشف مصدومین شدند. سنگ های افتاده خیابان های باریک را پر کرده است. بیرون از یک بیمارستان، حدود 10 جسد پوشیده از پتو در حالی که بستگان سوگوار در آن نزدیکی ایستاده بودند. جمع شده است.
در سال 1868، در طول اشغال بریتانیا در اتیوپی، همراه با مجموعه عظیمی از نسخه های خطی، تمام نسخه های "سایبر نگاست" - نسخه اتیوپیایی کتاب مقدس (بت پرستان) - از اتیوپی به بریتانیا برده شد. در سال 1872 کتاب با بازنگری ها و تغییراتی که مطابق با نسخه های انگلیسی ترجمه بود، مجددا به اتیوپی بازگردانده شد. در سال 1936 در اتیوپی، به دستور واتیکان، مقامات استعماری ایتالیا تمام وقایع نگاری هایی را که در اختیار داشتند، سوزاندند. در واقع، تاریخ اتیوپی به طور قابل توجهی دو بار در دو قرن بازنویسی شد و نسخههای اصلی را از بین برد و آنچه را که باقی مانده بود به شکل دلخواه استعمار تغییر داده شد .
پس از شناسایی و بازآفرینی عطر مرهم های مورد استفاده در مومیایی کردن یک نجیب زاده مصری باستان، بازدیدکنندگان موزه قرار است با بو کشیدن به بیش از 3500 سال قبل منتقل شوند. در حالی که مومیایی کردن ممکن است صحنههایی از بانداژها و کوزهها را تداعی کند، این فرآیند یک امر معطر بود که در آن بدن و اعضای بدن مومیایی میشدند تا برای زندگی پس از مرگ حفظ شوند. با این حال، با کمبود متون مصر باستان که مواد تشکیل دهنده دقیق مورد استفاده را آشکار می کند، دانشمندان از تجزیه و تحلیل های مدرن برای انتخاب مواد درگیر استفاده می کنند. اکنون محققانی که در حال مطالعه بقایای مومیاییهای مورد استفاده در مومیایی کردن یک زن نجیب زاده به نام ینت نای هستند، نه تنها نشان دادهاند که بسیاری از مواد تشکیل دهنده آنها از خارج از مصر آمدهاند، بلکه عطر آنها را نیز تولید میکنند.
در 23 جولای 2023، هزاران راستافاریایی که به خاطر ترسناک بودنشان و مصرف حشیش به عنوان یک مراسم مقدس شناخته می شوند، در جامائیکا گرد هم می آیند تا تولد هایله سلاسی اول، امپراتور اتیوپی را جشن بگیرند. جوامع راستافاریان تقریباً در همه قارهها امروزه در سراسر جهان بین 700000 تا 1000000 تخمین زده میشوند. اعتقادات آنها از طریق مهاجرت، موسیقی رگی و همچنین رسانه های چاپی، تصویری و دیجیتال منتشر می شود. اولین جوامع راستافاریان حدوداً در سال 1931 در شرق جامائیکا ظهور کردند. دو نسل اول راستافاریان عمدتاً از مردم آفریقایی تبار بودند که به جوامع طبقه کارگر تعلق داشتند. راستافاریان بر این عقیده هستند که امپراطور هایلاسلاسی، خدا یا جاه است که در قالب انسان ظاهر شد و آنها قوم برگزیده خدا هستند. آنها سخاوتمندانه از کتاب مقدس شاه جیمز وام می گیرند و الهیات خود را حول هویت و فرهنگ سیاهان و آفریقایی می آمیزند.
علاوه بر این، رگبار باران و رعد و برق بیش از حد ممکن است منجر به آسیب های موضعی به زیرساخت ها و سکونتگاه ها شود، اما برخی از رعد و برق های منفرد می توانند بادهای شدید و مخرب را در مناطق ذکر شده ایجاد کنند. موجها ممکن است به 6.5 متری سواحل جنوبی کیپ شرقی برسد و آنهایی که وارد بندر میشوند ممکن است باعث حرکت قایقهای زیادی شوند که میتواند به برخی از کشتیها آسیب برساند و خطوط پهلوگیری را بشکند.
کاخ باکینگهام اعلام کرد که درخواست خانواده یک شاهزاده اتیوپیایی قرن نوزدهم برای بازگرداندن بقایای او را رد کرده است. شاهزاده «المایهو» در سن هفت سالگی توسط ارتش بریتانیا دستگیر شد و در سال ۱۸۶۸ به انگلستان برده شد. این عضو خاندان سلطنتی اتیوپی پس از مرگ مادرش به عنوان یتیم در دربار بریتانیا حضور داشته و یک دهه بعدی زندگیاش را در دربار بریتانیا گذراند.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.