21 آبان 1402
با غروب خورشید در غزه، پوششی از تاریکی بیشتر نوار غزه را فرا می گیرد، به جز یک جاده اصلی خیابان الرشید که همچنان پر از زندگی و نور است: . الرشید در طول ساحل از شمال تا جنوب غزه با رستوران ها، کافه ها و فروشندگان خیابانی پراکنده در پیاده رو، امتداد دارد که همه چیز از ساندویچ فلافل، بستنی، نوشیدنی های گرم و آبمیوه تازه را می فروشند.
تبریز امروز:
این مطلب 5 سال و 11 ماه پیش در مورد شهر غزه انتشار یافته بود ؛ که مساثل شهر را مطرح می ساخت ، کمبود برق در قرن معاصر، عدم تحویل برق . تحریم غزه از سوی حاکمیت خودگردان فلسطینی عباس و مسایل مختلفی در این مطلب بودند! اکنون مسایل غزه دیگر آن موضوعات نیستند ، بقای غزه موضوع مهم است آیا غزه ای برای بازسازی و زندگی مجدد باقی خواهد ماند!
الرشید خیابانی در غزه بود که هرگز نمی خوابید، خیابان الرشید در طول سواحل غزه امتداد دارد و به ساکنان پناهگاهی از تاریکی که در شب نوار غزه را فرا گرفته است ارائه می دهد.
مردم غزه پیش از جنگ کنار یک چیدمان رنگارنگ در خیابان الرشید غزه نشسته اند
امجد ایمن
با غروب خورشید در غزه، پوششی از تاریکی بیشتر نوار غزه را فرا می گیرد، به جز یک جاده اصلی خیابان الرشید که همچنان پر از زندگی و نور است: الرشید در طول ساحل از شمال تا جنوب غزه با رستوران ها، کافه ها و فروشندگان خیابانی پراکنده در پیاده رو، امتداد دارد که همه چیز از ساندویچ فلافل، بستنی، نوشیدنی های گرم و آبمیوه تازه را می فروشند.
کودکان غزه در حال شمع در دست در تظاهراتی که ساکنان آن خواستار حقوق خود از برق هستند
با قطع برق مداوم که می تواند حدود 20 ساعت طول بکشد، غزه معمولا در شب تاریک است. هیچ چراغ خیابانی وجود ندارد و در اکثر خانه ها برق وجود ندارد. تنها اجمالی از نور از چراغهای جلوی اتومبیل که در خیابانها رانندگی میکنند ساطع میشود.
به همین دلیل، بسیاری از ساکنان مانند محمد ابوزید 27 ساله برای فرار از تاریکی به خیابان الرشید می آیند. او هر شب در حالی که صندلیها، قوری چای و قلیان خود را در دست دارد درخیابان راه میرود - عادتی که تقریباً دو سال است که او دارد.
ابوزید در یک خانه اجاره ای در محله شیخ رضوان غزه با 10 عضو خانواده از جمله مادر، پدر و خواهر و برادرش زندگی می کند. پدر ابوزید یک کارمند بازنشسته است که مسئول خانه خانواده و پرداخت اجاره بها است. خانه بزرگتر قبلی آنها در تجاوز اسرائیل به نوار غزه در سال 2014 بمباران شد که بیش از 2200 کشته برجای گذاشت.
"من بیکار هستم. از زمانی که [از دانشگاه] فارغ التحصیل شدم، یک کار موقت شش ماهه دریافت کردم. خانه ما در مقایسه با خانه قدیمی بمباران شده ما که بزرگ بود، بسیار تنگ است. ابوزید گفت: تمام این وضعیت علاوه بر ساعات طولانی قطع برق، فشار زیادی به من وارد می کند.."
فروشندگان در خیابان الرشید نوشیدنی، غذا، تنقلات و اسباب بازی برای کودکان می فروشند (MEE/محمد الحجار)
احمد الدالو، 27 ساله، بین چهار تا شش ساعت در روز را با دوستانش در خیابان معروف می گذراند. او می گوید که خیابان به مردم کمک می کند نفس بکشند در حالی که همه چیز در شهر خفه می شود.
او گفت: «اینجا با دوستان وقت می گذرانیم، درباره موضوعات مختلف مربوط به بازی های فوتبال و مسابقات اروپایی، فیلم ها، سینمای آمریکا و هند بحث می کنیم. ما سعی می کنیم نگرانی های خود را فراموش کنیم، به خصوص اینکه بیکار هستیم و یافتن شغل در نوار غزه مشکل است.
الدالو و دوستانش در دانشگاه القدس مدیریت بازرگانی خوانده اند، اما همه آنها بیکار هستند.
بر اساس گزارش بانک جهانی در سال 2016، نرخ بیکاری جوانان در غزه به 58 درصد "نگران کننده" رسیده است.
حماس در سال 2007، یک سال پس از پیروزی در انتخابات پارلمانی، کنترل غزه را از نیروهای وفادار به محمود عباس، رئیسجمهور فلسطین گرفت. از آن زمان تاکنون نوار غزه در محاصره اسرائیل قرار دارد.
ماه گذشته ( 5 سال و یازده ماه پیش) ، فتح و حماس یک توافق آشتی در قاهره امضا کردند. انتظار می رفت که این توافق به تعدادی از اقدامات تنبیهی عباس علیه غزه پایان دهد، از جمله کاهش پرداخت هزینه برق که باعث شد ساکنان این منطقه تنها چند ساعت در روز برق داشته باشند.
اما بسیاری از ساکنان می گویند که وضعیت بهبود نیافته است و می افزایند که آنها به مقامات فلسطینی اعتماد ندارند.
من به سختی می توانم نیازهای ضروری خانواده ام را تامین کنم. این وضعیت برای ما بسیار استرس زا است، به خصوص فرزندان من که به جای گذراندن بیشتر عمر خود در تاریکی، نیاز به بازی و دسترسی به مناطق تفریحی دارند.»
احمد ابوتقیه نیز با خیابان الرشید غریبه نیست. در طول جنگ 2014 در غزه، تقیه از ناحیه پا آسیب دید که به قیمت کارش به عنوان نجار تمام شد.
این جوان 29 ساله اخیراً به دلیل شرایط سخت اقتصادی طلاق گرفته است.
«جوانان در غزه میخواهند زمان آرامی را به دور از سر و صدا و شلوغی شهر بگذرانند. شهر غزه بسیار پرجمعیت است» (MEE/محمد الحجار)
«جوانان در غزه میخواهند زمان آرامی را به دور از شلوغی و شلوغی شهر بگذرانند. شهر غزه بسیار متراکم است.» او با اشاره به جمعیت دو میلیونی این نوار گفت.
وی افزود: برای من وقتی ساعت ها کنار دریا در این خیابان می نشینم احساس آرامش می کنم.
در سپتامبر 2015، خیابان جان تازه ای گرفت و پس از صرف بیش از 29 میلیون دلار برای بازسازی آن افتتاح شد. به عنوان بخشی از این پروژه، پنل های خورشیدی در جاده حیاتی برای تامین برق در شب نصب شد.
این پروژه بخشی از تعدادی از پروژه های بازسازی برای بازسازی نوار بود و توسط کمیته قطر برای بازسازی غزه با کمک مالی 407 دلاری از سوی دولت قطر تامین شد.
نوار محاصره شده بارها توسط نیروهای اسرائیلی در فواصل گلوله باران شده است. جنگ با حماس از سال 2006، غزه را ویران شده است.
در اکثر خانه ها برق وجود ندارد
دیوارهای خیابان با گرافیتی و آثار هنری از جمله خطی از آهنگی از خواننده افسانه ای لبنانی فیروز تزئین شده است. "ببین چقدر دریا بزرگ است، من چقدر تو را دوست دارم."
رستورانها و کافهها مملو از مردمی است که ورق بازی میکنند و به موسیقی گوش میدهند، و خانوادهها تا ساعات پایانی شب از استراحت لذت میبرند.
در مقایسه با قیمتهای کافهها و رستورانها، قیمتهای فروشنده های کنار خیابان برای اکثر مردم مقرون به صرفه است (MEE/Mohamed al-Hajjar)
مصطفی ابوحمد هر جمعه خانواده اش را به خیابان الرشید می برد.
«فرزندان من همیشه از قطعی برق شکایت دارند. آنها باید سرگرم شوند. کل این وضعیت بر وضعیت روانی آنها تأثیر می گذارد. من سعی می کنم آنها را در خیابان الرشید به دریا ببرم تا بتوانند بازی کنند، بدوند و هوای تازه تنفس کنند.»
فروشندگان خیابانی
ابراهیم مسعود مشتریان زیادی را به سبد خرید خود می کشاند. عطر قهوه ترکی و عربی با امضای او مردم را به خود جذب می کند، در حالی که آهنگ های قدیمی عربی مربوط به دهه 1940 مانند شب های سرخوشی در وین اثر اسماهان خواننده مشهور سوری در پس زمینه پخش می شود.
فرزندان من همیشه از قطعی برق شاکی هستند. آنها باید سرگرم شوند
- مصطفی ابوحمد
مردم دور گاری او جمع می شوند تا درباره بیکاری صحبت کنند و در مورد سایر چالش های پیش روی مردم ساکن در غزه محاصره شده صحبت کنند.
او در طول روز در تل الحوا، منطقه ای مرفه که شامل اکثر دانشگاه های غزه است، مشغول سرو قهوه است. و شبها در خیابان الرشید کار می کند.
«بیشتر دستفروشان خیابانی کارگران حرفه ای بودند، اما محاصره شدید باعث شده است که آنها شغل خود را از دست بدهند. من قبلاً فلزکار بودم، اما از زمان محاصره متوقف شدم. من از کارم لذت می برم زیرا به من کمک می کند تا خانواده ام را تامین کنم."
با توجه به شرایط سخت اقتصادی در غزه، دست فروشان خیابانی مجاز به کار در آنجا بدون پرداخت هیچ گونه هزینه ای به شهرداری هستند. فروشندگان می گویند که درآمد خوبی به خصوص در فصل تابستان دارند.
عکس مقایسه ی قبل از جنگ و بعداز آن را نشان می دهد
حاتم الشیخ خلیل، مدیر روابط عمومی شهرداری غزه، تخمین می زند که روزانه حدود 10000 نفر در خیابان الرشید تجمع می کنند. به گفته الشیخ، رستوران ها، هتل ها و کافه ها در آنجا ژنراتورهایی را برای تامین برق مشتریان خود نصب کرده اند. اکثر خانواده ها در غزه توانایی خرید سوخت برای راه اندازی دیزل ژنراتورهای خود را در خانه ندارند.
«خیابان الرشید یکی از مهمترین خیابانهای نوار غزه است، زیرا مرکز معروفترین رستورانها، هتلها و کافهها است. چراغها روشن است.»
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.