در شامگاه پنجشنبه،۱۴ فروردین ۱۴۰۴ ، ماه در فاز هلال افزاینده خواهد بود و تقریباً ۳۳٪ از سطح آن روشن است. در این تاریخ، دهانه‌های برجسته ماه به نام‌های تئوفیلوس، سیریلوس و کاتارینا در نزدیکی خط ترمیناتور (مرز بین بخش روشن و تاریک ماه) قرار می‌گیرند و مشاهده آن‌ها با تلسکوپ‌های کوچک نیز ممکن خواهد بود.
این دهانه‌ها در لبه غربی دریای نکتار (Mare Nectaris) واقع شده‌اند و هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند:
-
تئوفیلوس: جوان‌ترین و برجسته‌ترین دهانه در این مجموعه با قطر حدود ۱۰۱ کیلومتر و عمق ۴٫۴ کیلومتر است. لبه‌های تند و دیواره‌های تراس‌دار آن به‌همراه قله مرکزی با ارتفاع حدود ۲ کیلومتر، آن را متمایز می‌کند.
-
سیریلوس: در جنوب غربی تئوفیلوس قرار دارد و کمی قدیمی‌تر و فرسوده‌تر است. قطر آن حدود ۹۸ کیلومتر و عمق ۳٫۶ کیلومتر است و دارای قله مرکزی کمتر برجسته‌ای می‌باشد.
-
کاتارینا: قدیمی‌ترین و فرسوده‌ترین دهانه در این سه‌گانه با قطر ۱۰۰ کیلومتر است. دیواره‌های آن به‌دلیل برخوردهای بعدی به‌شدت فرسوده شده‌اند.
برای مشاهده این دهانه‌ها در تبریز، میتوانید در شامگاه ۳ آوریل ۲۰۲۵، پس از غروب خورشید، به آسمان جنوب شرقی نگاه کنید. ماه در این زمان در صورت فلکی جوزا (دوپیکر) قرار دارد و به‌صورت هلال افزاینده قابل مشاهده است. با استفاده از یک تلسکوپ کوچک یا دوربین دوچشمی، میتوانید این دهانه‌ها را در نزدیکی خط ترمیناتور مشاهده کنید.
برای تهیه تصویر دقیق از موقعیت این دهانه‌ها در آسمان تبریز، میتوانید از نرم‌افزارهای نجومی مانند Stellarium یا SkySafari استفاده کنید. این برنامه‌ها با وارد کردن موقعیت جغرافیایی (تبریز) و تاریخ و زمان مورد نظر، نقشه دقیقی از آسمان شب ارائه می‌دهند و به شما امکان می‌دهند تا محل دقیق این دهانه‌ها را بیابید.
