تبریز امروز:
روزنامه جمهوری اسلامی نوشته است
آخرين اظهارنظر دبيرکل سازمان ملل درباره تلاش‌هاي ضدايراني رئيس‌جمهور آمريکا با محوريت فعال کردن مکانيسم ماشه اينست که گفته من نمي‌توانم قانوني بودن اقدامات آمريکا را تأييد کنم. آلمان، فرانسه و انگليس، سه کشور اروپائي عضو برجام و چين و روسيه يک گام جلوتر از گوترش رفته و با صراحت اعلام کرده‌اند آمريکا به دليل خارج شدن از برجام نمي‌تواند در چارچوب اين معاهده هيچ اقدامي انجام دهد. يکجانبه‌گرائي آمريکا در برقراري تحريم عليه ايران نيز براي هيچ کشوري الزام‌آور نيست.
هدف رئيس‌جمهور آمريکا از فشارهائي که به ايران وارد مي‌کند اينست که افکار عمومي کشورش براي رأي دادن به او جلب شود. او احتمال مي‌داد يا ايران با آمريکا توافق مي‌کند و از آرمان‌هاي خود که ويژگي‌هاي نظام جمهوري اسلامي را تشکيل مي‌دهند فاصله مي‌گيرد و يا با تحريم‌ها زمين‌گير مي‌شود و چيزي از نظام جمهوري اسلامي باقي نمي‌ماند. در هردو صورت، تصور ترامپ و دستياران او اين بود و هست که به نتيجه مطلوب و موردنظر خود مي‌رسند. وعده‌هائي از قبيل اينکه ايران، چهلمين سالگرد پيروزي انقلاب را نخواهد ديد، معارضان در فلان تاريخ در تهران جشن پايان نظام جمهوري اسلامي را خواهند گرفت و تابستان داغ و زمستان بدون نظام اسلامي، همگي بر همين مبنا بودند. اين روزها هم که ترامپ مي‌گويد اگر دوباره رئيس‌جمهور شوم، در عرض يک هفته ايران را وادار به توافق با آمريکا خواهم کرد، يک رجزخواني از جنس همان وعده‌هائي است که تماما‍ً پوچ از آب درآمدند.
دونالد ترامپ، در ساير تلاش‌هايش در داخل و خارج از آمريکا نيز توفيق چنداني به دست نياورده. در موضوع کرونا دچار شکست شده، در مقابله با سياهان آمريکا فقط پرونده تبعيض را قطورتر کرده، در ونزوئلا ناکام مانده، در برخورد با چين دچار مشکل و سردرگمي شده، روسيه را ناراضي کرده، اروپا را عليه خود برانگيخته و در خاورميانه نتوانسته سياست‌هاي توسعه‌طلبانه خود را به پيش ببرد. تنها امتيازي که ترامپ توانسته براي انتخابات به دست بياورد اينست که شيوخ امارات و بحرين را به عادي‌سازي رابطه با رژيم صهيونيستي راضي کند. البته همين امتياز را هم او با بهاي گزاف خشمگين کردن ملت‌هاي عرب و مسلمان و منفورتر ساختن آمريکا و سران مرتجع عرب نزد افکار عمومي جهان اسلام به دست آورده، امتيازي براي شخص خود و زيان بزرگي براي کشورش. اين مجموعه نشان مي‌دهد ترامپ عليرغم هياهوی زيادي که دارد، در سياست‌هاي داخلي و خارجي ناکام بوده و راه به جائي نخواهد برد.
درخصوص ايران، هيچيک از صاحبنظران مدافع منافع ملي، معتقد به پذيرش خواسته‌هاي ترامپ نيستند. سخن عاقلانه و منطقي همانست که مسئولان ارشد نظام بارها گفته‌اند؛ آمريکا ابتدا بايد به برجام برگردد و به تعهدات خود در قبال ايران عمل کند سپس اگر حرفي دارد مطرح نمايد.
مهم‌تر اينست که مسئولان، بايد کاري کنند که ترامپ به جاي رجزخواني و تهديد، در برابر ايران کوتاه بيايد و هر روز احساس ناکامي بيشتري نمايد. براي رسيدن به اين نقطه، دو اقدام بسيار ضروري بايد صورت گيرند. اول، حل مشکلات اقتصادي مردم و دوم تقويت بنيه دفاعي کشور. مشکلات اقتصادي در عين حال که به تحريم‌ها هم مرتبطند، از عدم مديريت‌ها و ناهماهنگي‌هاي داخلي هم ناشي مي‌شوند. حالا که تحريم را بايد تحمل کنيم، تنها راه اينست که مشکل سوء‌مديريت و منازعات را حل کنيم. بدون رفع مشکل مردم نمي‌توان در برابر دشمن مقاومت کرد. بعد از حل مشکلات مردم، نوبت تقويت بنيه دفاعي البته بدون رجزخواني‌هاي معمول است.
در بخش تقويت بنيه دفاعي تلاش‌هاي خوبي صورت گرفته و مي‌گيرد ولي اين تلاش‌ها فقط هنگامي نتيجه مي‌دهند که مردم در تنگناي معاش نباشند. با حفاظت از پشتوانه مردمي نظام است که مي‌توانيم توطئه آمريکا را خنثي کنيم.
