9 آذر 1403
یک روز طوفان تمام می شود و تو یادت نمی آید که چگونه از آن جان سالم به در بردی. تو حتی مطمئن نخواهی بود که آیا واقعاً طوفان تمام شده است. اما یک چیز مسلم است: وقتی که از طوفان بیرون آمدی، دیگر هرگز همان کسی نخواهی بود که وارد طوفان شده بود. چون تمام هدف طوفان همین بود.
تبریز امروز:
یک روز طوفان تمام می شود و تو یادت نمی آید که چگونه از آن جان سالم به در بردی. تو حتی مطمئن نخواهی بود که آیا واقعاً طوفان تمام شده است.
اما یک چیز مسلم است: وقتی که از طوفان بیرون آمدی، دیگر هرگز همان کسی نخواهی بود که وارد طوفان شده بود. چون تمام هدف طوفان همین بود.
هاروکی موراکامی
نقاشی طوفان از هوبرت ساتلر
هوبرت ساتلر (زاده ۲۱ ژانویه ۱۸۱۷ – درگذشته ۳ آوریل ۱۹۰۴) یک نقاش اتریشی بود که آثاری را با نامهای مستعار لوئیس ریچارد، ای. گروسن و گوتفرید اشتاهلی-ریچن نیز امضا کرد. او به طور گسترده ای سفر کرد و به خاطر نقاشی های بزرگ و جزئی از شهرها، بناهای تاریخی و مناظر بسیاری از کشورها مورد توجه قرار گرفت.
تحصیلات و شغل
هوبرت ساتلر در سالزبورگ به دنیا آمد. پدرش، یوهان مایکل ساتلر (1787-1847)، یک نقاش منظره بود که پانورامای ساتلر سالزبورگ را در 1825-1829 خلق کرد. مادر او آنا ماریا کیتنبرگر، دختر رضاعی نقاش هوبرت مورر بود.
هوبرت ساتلر در کودکی با پدرش سفر کرد و ابتدا طراحی و نقاشی را از او آموخت، سپس در سن دوازده سالگی وارد آکادمی هنرهای زیبا در وین شد. او به دنبال پدرش، نقاش منظره شد و در تحقیق و نقاشی بومهای بزرگ برای نمایش در کیهانها تخصص یافت.
در سفر سال 1842 خود به خاور نزدیک، آیدا فایفر از وین با او ملاقات کرد و مدتی با او سفر کرد. در دفتر خاطرات منتشر شده خود، او نحوه سنگسار شدن او توسط مردم محلی را هنگام طراحی در دمشق ثبت کرد.
او آثار خود را در بسیاری از کشورها به نمایش گذاشت و گاهی اوقات با یک ساختمان قابل حمل مخصوص ساخته شده سفر می کرد. این نمایشگاهها بسیار پردرآمد بودند و به موفقیتهای مهمی نیز دست یافتند. هوبرت ساتلر به طور گسترده ای به دلیل هنر و دانش خود مورد تحسین قرار گرفت. در سال 1848 در هانوفر، دادگاه استانی به ساتلر عنوان پروفسور را اعطا کرد.
هوبرت ساتلر در آمریکا
ساتلر در حالی که برای نمایش آثارش در برمن بود، «با چند آمریکایی ملاقات کرد که از او خواستند نمایشگاهش را به نیویورک ببرد».
از سال 1850 تا 1852، شمال شرقی ایالات متحده با یک نمایشگاه کیهانی پذیرفته شد که از نظر کیفیت و تنوع از میزبان نمایش های پانورامایی که در آن زمان کشور را غرق در آب می کردند، پیشی گرفت. ... هوبرت ساتلر با مجموعه ای از حدود صد منظره کیهانی وارد منهتن شد. نمایش داده شده در پنج سری از بیست و شش تصویر هر کدام، در اتاقی کوچک در خیابان سیزدهم و برادوی.…خبرنگار نیویورک تریبون هنگامی که اظهار داشت که کیوسوراماها «به شأن آثار هنری رسیده اند» و برتر از هر «کتاب سفر، پانوراما یا حکاکی» هستند، شاهدان بسیاری را تکرار کرد... در گواهی امضا شده توسط رئیس آکادمی ملی طراحی، آشر بی دوراند، و همچنین توسط جان اف. کنست و جان واندرلین، هوبرت ساتلر مورد توجه قرار گرفت. به عنوان «هنرمندی واقعی که به خوبی میداند چگونه میتوان بهترین دیدگاهها را برای نقاشیهایش پیدا کرد و آنها را با مهارت و قدرت کمیاب اجرا کرد»
مناظر
ساتلر علاوه بر آثار کوزموراما، مناظر سنتیتر و کوچکتر را نیز نقاشی میکرد و گاهی اوقات با نام یا حروف اول خود یا با تعدادی نام مستعار از جمله لوئیس ریچارد، ای. گروسن، و گوتفرید اشتاهلی-ریچن امضا میکرد. یکی از موضوعات مورد علاقه، Tellskapelle (نمایشگاه ویلیام تل) در دریاچه لوسرن بود که بارها آن را نقاشی کرد و آن را در انواع مختلف آب و هوا به تصویر کشید.
مرگ و میراث
پسر او که هوبرت ساتلر (1844-1928) نیز نام داشت، چشم پزشک برجسته ای شد.
در سال 1870، ساتلر پانورامای ساتلر سالزبورگ پدرش را به همراه بیش از 300 اثر خود به شهر اهدا کرد. این پانوراما در موزه پانوراما سالزبورگ در داخل موزه سالزبورگ به نمایش گذاشته شده است، همراه با یک نمایشگاه چرخشی که از بیش از 130 نقاشی کیهانی هوبرت ساتلر که توسط موزه نگهداری می شود، کشیده شده است.
در اواخر عمر، ساتلر سالهای زیادی را در وین گذراند و در آنجا درگذشتاو در سالزبورگ در یک قبر Ehrengrab ("قبر افتخار") به خاک سپرده شد
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.