مال از بهر آسایش عمر است نه عمر از بهر گرد کردن مال

مال از بهر آسایش عمر است نه عمر از بهر گرد کردن مال. عاقلی را پرسیدند: نیکبخت کیست و بدبختی چیست؟ گفت: نیکبخت آن که خورد و کشت و بدبخت آن که مرد و هشت...............................

قطعهٔ کتابت شکسته نستعلیق گلستان سعدی

ناخوش آوازی به بانگ بلند قرآن همی‌خواند. صاحبدلی بر او بگذشت. گفت: تو را مشاهره چند است؟ گفت: هیچ. گفت: پس این زحمت خود چندین چرا همی‌دهی؟ گفت: از بهر خدا می‌خوانم. گفت: از بهر خدا مخوان: گر تو قرآن بر این نمط خوانی ببری رونق مسلمانی

منی محروم ایدن رخساردن زلف پریشان دور

منی محروم ایدن رخساردن زلف پریشان دور بو دریای لطافت موج عنبر ایچره پنهان دور اگر خورشید تابانیله سن سیز همشراب اولسام لب لعل می آلودی گوزومده قانلو پیکان دور

نه احتیاج کی ساقی وئره شراب سنه

نه احتیاج کی ساقی وئره شراب سنه کی اوز پیاله سینی وئردی آفتاب سنه سنون صحیفه حسنون کلام صائب دور کی داغ عیب اولار خال انتخاب سنه

بی تو در آتشم خدا داند و من

احوالِ دل، آن زلفِ دوتا داند و من رازِ دلِ غنچه را صبا داند و من بی من تو چگونه‌ای ندانم، اما من بی تو در آتشم خدا داند و من

خوشنویسی سوره ای از قران مجید

این منم یارب ز دردِ عاشقی زار این چنین

این منم یارب ز دردِ عاشقی زار این چنین کس مبادا در جهان هرگز گرفتار این چنین ای که می‌بینم تو را اکنون عنانِ دل به کف حال من بین دل مده از دست زنهار این چنین

تنگی می لعل خواهم و دیوانی

تنگی می لعل خواهم و دیوانی سد رمقی باید و نصف نانی وانگه من و تو نشسته در ویرانی خوشتر بود آن ز ملکت سلطانی

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من!

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من وین حرف معما نه تو خوانی و نه من هست از پس پرده گفتگوی من و تو چون پرده در افتد نه تو مانی و نه من

گوید مسیحا در فلک یا شاه دریا دل علی

گفتم من از قالوا بلا یا شاه دریادل علی هر دم به آواز جلی یا شاه دریا دل علی ای مالک ملک فدک ای سرور جن و ملک گوید مسیحا در فلک یا شاه دریا دل علی

" رقص عشق "

در کار خوشنویسی نیز مانند دیگر هنرها سر و دست و دل سه یار یکدیگرند، اما هنر را نخست دل آغاز می کند که همه فتنه ها از اوست و همه از دست او فریاد و فغان کنند و نوای دل ای دل سر دهند:

قطعۀ کتابتِ شکسته نستعلیق

آورده‌اند که کسی از بغداد برخاست و به میهنه آمد به نزدیکِ شیخِ ما قدس‌الله روحِ‌العزیز و از شیخِ ما سئوال کرد که ای شیخ حقّ سبحانه و تعالی این خلایق را به چه آفرید؟ حاجتمندِ آفرینشِ ایشان بود؟ شیخ گفت: نه، امّا از جهتِ سه چیز آفرید. اوّل آنکه قدرتش بسیار بود، نظارگی می‌بایست. دوّم آنکه نعمتش بسیار بود، خورنده می‌بایست. سوّم آنکه رحمتش بسیار بود، گناهکارش می‌بایست

با زلف تو قصه‌ایست ما را مشکل - همچون شب یلدا به درازی مشهور

ای لعل لبت به دلنوازی مشهور وی روی خوشت به ترکتازی مشهور با زلف تو قصه‌ایست ما را مشکل همچون شب یلدا به درازی مشهور

صفحاتی از قرآن مجید

صفحات قرآنی در خط نسخ نمونه ای زنده در موزه هستند. از یک قاب روشن دو صفحه ای مجلل ، معروف به سرلوحه ،که در آن آغاز متن برجسته شده است و ابزارهای تزئین نشان دهنده گذار از یک بخش به بخش دیگر هستند . برای آراستن صفحه از گرانبها ترین رنگدانه ها مانند لاجورد ، نقره و طلا استفاده شده است.

خط و مینیاتور در گاری فریر و ساکلر

مرد مقدس و پزشک فارسی. تصویری از یک کتاب قدیمی است . متن مورخ 1468میلادی تحریر و نقاشی های آن در 1645 مجددا رنگ شده است ، این نقاشی در گالری فریر و ساکلر ، واشنگتن قرار دارد.

میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت خوش خرامان شو که پیش قد رعنا میرمت گفته بودی کی بمیری پیش من تعجیل چیست خوش تقاضا می‌کنی پیش تقاضا میرمت

هر آن چشمی که گریان است در عشق دلارامی ...

هر آن چشمی که گریان است در عشق دلارامی بشارت آیدش روزی ز وصل او به پیغامی هر آن چشم سپیدی کو سیه کرده‌ست تن جامه سیاهش شد سپید آخر سپیدش شد سیه فامی

"سخن عشق" در مکتب خوشنویسی تبریز

انجمن دوستداران میراث فرهنگی تبریز با همکاری انجمن خوشنویسان تبریز نشست " مکتب خوشنویسی تبریز " را در روز چهارشنبه اول آبان ماه 1398 برگزار می کند، این نشست از ساعت 16 تا 18 در محل دانشگاه هنر اسلامی تبریز ؛ دانشکده معماری و شهرسازی در سالن معمارعلی تبریزی برگزار خواهد شد . سخنرانان این نشست محمدعلی فرزبود در موضوع نظری اجمالی برمکتب خوشنویسی تبریز ، علی نعمتی با نگاهی به نقش تبریز در توسعه خوشنویسی پس از سقوط بغداد و محمد تقی نوعی پور در موضوع تبریز خاستگاه ، خط نستعلیق خواهد بود. دبیرعلمی همایش یونس نصیری رییس انجمن خوشنویسان تبریز می باشد.

من سر ز خط تو بر نمی گیرم

من سر ز خط تو بر نمی گیرم ور چون قلمم به سر بگردانی

می نوش که عمر جاودانی اینست

می نوش که عمر جاودانی اینست خود حاصلت از دور جوانی اینست هنگام گل و باده و یاران سرمست خوش باش دمی که زندگانی اینست