تبریز امروز:
مورالس، رییس جمهور ضدآمریکایی بولیوی بهمن هشتاد و چهار به قدرت رسید. در این چهارده سال آمریکا بی‌وقفه به بولیوی فشار اقتصادی آورد و با رسانه‌هایش بحرانهای اقتصادی را گردن مورالس و استقلال‌خواهیش گذاشت. در نهایت هم آبان نود و هشت سفارت آمریکا در لاپاز عملا کودتا کرد و با سازماندهی اعتراضات به نتیجه انتخابات، بولیوی را ناآرام و این کشور را به لبه جنگ داخلی کشاند. مورالس مجبور به ترک کشور شد. فقرا و رهبران ضد امریکایی که در طی سال ها شناسایی شده بودند ؛ مورد تعرض قرار گرفتند، اما در انتخاباتی که غربی ها آن را رفراندوم درباره مورالس خوانده بودند، متحد و وزیر سابق مورالس، لویی آرسه، با پنجاه و یک درصد آرا مقابل کاندیدای آمریکاییها پیروز شد. این پیروزی بزرگی برای همه عدالتخواهان بود.
مورالس در یک کار بزرگ نفت و گاز بولیوی را ملی کرد و به خصوصی کردن ثروت ملی دست نزد ، اما در کنارش از سال هشتاد و چهار تا نود و هشت تولید ناخالص ملی سالانه چهار و نیم درصد رشد کرد و جمعیت فقیر از سی و شش درصد به هفده درصد رسید و متوسط درآمد از هزار دلار برای هر نفر در سال به سه هزار و پانصد دلار رسید و پنجاه و چهار میلیون هکتار زمین بین کشاورزان فقیر توزیع مجدد گردید و هزاران مدرسه و درمانگاه و بیمارستان برای فقرا ساخته شده و محرومین جامعه اثرات سیاستهای مورالس را ملموس در زندگیشان دیدند.
