تبریز امروز:
خوشنویسی را می توان " رقص کمیات متصل قارالذات " نامید و چنانچه در سماع درویشان خرقه از تن می رقصد و تن از جان و جان از جانان، در سماع قلم نیز قلم از دست می چرخد و دست از بازو و بازو از سر و سر از دل و دل از دلدار و کاغذ ایستگاه نهایی حرکتی است که از جاذبه دل در کرشمه دلبری آغاز شده است.
در کار خوشنویسی نیز مانند دیگر هنرها سر و دست و دل سه یار یکدیگرند، اما هنر را نخست دل آغاز می کند که همه فتنه ها از اوست و همه از دست او فریاد و فغان کنند و نوای دل ای دل سر دهند:
مگر شیر و پلنگی ای دل، ای دل
به مو دائم به جنگی ای دل، ای دل
اگر دستم فتی خونت بریزم
بوینم تا چه رنگی ای دل، ای دل
الهی قمشه ای
