تبریز امروز: 

برف به آرامی می بارید ، وارد سرای میرزا جلیل بازار کهن تبریز که می شوی، حس نوستالژیک تعلق به یک هنرصنعت را با تمام وجود لمس می کنی، مغازه ها در کنار هم ورنی های زیبا و رنگین را که سنت و خرد و رنگ و زیبایی و طبیعت را در هم آمیخته اند ؛ به نمایش گذارده اند و چشمان ترا خیره می کنند ! 

زیبایی ورنی ها در کنار طرح زیبای تیمچه خودنمایی می کند !

اخیرا " قناری" کافه ی دو اتاقه ای در بالای پله های ضلع شرقی با حوصله و سلیقه چیدمان خود را نشان می دهد! و مشتریان با آرامش به پایین دست و حیاط تیمچه نگاه خود را می اندازند!

بیرون از کافه برف در حال بارش است ، کافه آرامش خود را دارد ، اما صدای پرطنین تخته را می توانی از آن اتاق دیگر بشنوی و از آن سوی دوجوان که مشغول به صرف چایی هستند و از سرزنش برادر بزرگ، برای یک تفریح ساده و نوشیدن چای واهمه دارند از دوربین تو روی برمیگردانند و به سادگی صدای خنده هاشان را میشنوی و ....

***

بازار نه تنها مرکز تجارت بلکه مکان آرام گیری حس ها و درون انسانی است که ریشه هایش در بطن و عمق انسان ها ریشه دوانده بوده است.

گزارش از کاوه وحیدی آذر