تبریز امروز:

گئورگی واسیلیویچ سویرییدوف  Гео́ргий Васи́льевич Свири́дов؛ (16 دسامبر 1915  - 6 ژانویه 1998) آهنگساز نئوروماتیک  دوره شوروی بود. وی بیشتر به دلیل موسیقی سرودهای خود ، به شدت تحت تأثیر شعارهای سنتی کلیسای ارتدکس روسیه و همچنین آثار ارکسترالش که اغلب از عناصر فرهنگ روسی بهره می برد ، مشهور است. سویرییدوف ، در موسیقی کرال خود ، از بافتهای هارمونیکی غنی و متراکم استفاده کرده و از یک تونالیته دوران عاشقانه برخوردار است. آثار او نه تنها عناصر مقدس موسیقی کلیسای روسی ، از جمله کارهای آوازی ، بلکه تأثیر موسیقی قومی اروپای شرقی ، آهنگسازان روماتیک اروپای قرن نوزدهم (بخصوص چایکوفسکی) و همچنین معاصران نئوروماتیک را نیز به نمایش می گذارد.  او تنظیمات موسیقی برای شعرهای دوران نئوروماتیک روسی شاعرانی چون لرمانتوف ، تایتچف و بلاک را نوشت. سویریدوف بخاطر بیشتر فعالیت خود در اتحاد جماهیر شوروی از تحسین انتقادی برخوردار بود.

 اوایل زندگی و جوانی 
سویرییدوف در سال 1915 در شهر فاتژ در استان كورسک امپراتوری روسیه (استان كورك امروزی) در خانواده ای روس متولد شد. پدر وی ، واسیلی سویریدوف ، هوادار آرمان بلشویک ها در طول جنگ داخلی روسیه که پس از انقلاب روسیه بود ، هنگامی که گئورگی چهار ساله شد ، کشته شد. این خانواده به کورسک نقل مکان کردند ، جایی که سویرییدوف ، که هنوز در دبستان بود ، یاد گرفت که ساز اول خود یعنی بالالایکا را بنوازد ، او با آموختن نواختن با گوش ، چنان استعداد و توانایی خود را نشان داد که در ارکستر محلی سازهای فولکلور روسیه پذیرفته شد. وی در سال 1929 در یک مدرسه موسیقی ثبت نام کرد و پس از توصیه های معلمش ، M. Krutinsky ، در سال 1932 به لنینگراد آمد ، جایی که در کالج موسیقی مرکزی لنینگراد پیانو تحصیل کرد و در سال 1936 فارغ التحصیل شد. از سال 1936 تا 1941 سویرییدوف در هنرستان تحت رهبری پیتر بوریسوویچ ریانازوف و دمیتری شوستاکوویچ. در سال 1941 تحصیل کرد و درست چند روز پس از فارغ التحصیلی از هنرستان ، به نیروهای مسلح اتحاد جماهیر شوروی پیوست ، سویریدوف به آکادمی نظامی در اوفا فرستاده شد ، اما به دلیل عدم سلامتی تا پایان سال مرخص شد.

میراث موسیقی
در سال 1935 سویریدوف چرخه ای از عاشقانه های متن ترانه را بر اساس شعرهای الكساندر پوشكین سرود كه برای اولین بار تحسین منتقدان او را به همراه آورد. سوورییدوف در طی تحصیلات خود در هنرستان لنینگراد ، سال 1936 ، ژانرهای مختلف و انواع مختلفی از موسیقی را آزمایش کرد. وی کنسرت پیانو شماره 1 (1939-1936) ، سمفونی شماره 1 و سمفونی اتاق مجله برای ازهای زهی  (1940) را به پایان رساند. بعداً سویریدوف برای الهام بخشیدن به میراث موسیقی غنی روسیه ، از جمله آهنگ های فولکلور روی آورد.

از جمله محبوب ترین قطعات ارکسترال سویرییدوف می توان به عاشقانه والتز از فیلم The Blizzard ، تصاویر موسیقی پس از پوشکین (1975) اشاره کرد که در ابتدا برای این فیلم نامگذاری شده در سال 1964 بر اساس داستان کوتاهی از داستانهای داستان پوشکین از داستانهای اواخر ایوان پتروویچ بلکین نوشته شده است. یک بخش کوتاه از امتیاز او برای فیلم 1965 زمان ، رو به جلو! (Время، вперёд!) به عنوان موضوع اصلی برنامه اصلی اخبار تلویزیونی عصر ورمیا (Время ، "زمان") انتخاب شد و به عنوان اصلی ترین برنامه اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد.

شعر همیشه جایگاه مهمی در جهان هنری سویریدوف داشت. او ترانه ها و عاشقانه هایی را به متن ترانه های میخائیل لرمانتوف (1938 ، 1957) ، الكساندر بلوك (1941) ، ویلیام شكسپیر (1944-1944) ، رابرت برنز 1955 نوشت. علیرغم محبوبیت در آثار موسیقیسورییدوف ، هم آهنگساز و هم منتقدین موسیقی ، موسیقی آواز و کر را از نقاط قوت اصلی وی می دانستند.  پس از  یک اجرای موسیقی استادانه باعث شد که ولادیمیر مایاکوفسکی یکی از محبوب ترین شاعران انقلاب روسیه نامیده شود. پرکار آوازی و موسیقی سمفونیک سویریدوف شامل Oratorio به یادگار سرگئی یسنین (1956) ، کانتاتا کوچک چوبی روسیه (1964) ، کانتاتا بهار (1972) ، آهنگ ها ، عاشقانه ها ، و کانتاتاها بود او همچنین یک اپرا با عنوان چراغ های چشمک زن (1951) نوشت.

در حالی که موسیقی سویریدوف در غرب بسیار ناشناخته است ، آثار وی به خاطر ملودی های به یاد ماندنی متن ترانه ، طعم ملی و عمدتاً برای بیان عالی روسیه و روح روسی در موسیقی وی ، ستایش های والایی را در روسیه به دست آوردند. گفته می شود که قطعه وی Winter Road توسط Tappi Iwase مورد سرقت ادبی قرار گرفت و از آن به عنوان مضمون سریال محبوب بازی های ویدیویی Metal Gear Solid استفاده می شود.

افتخارات و جوایز
در سال 1946 سویریدوف برای سه گانه پیانوی خود ، جایزه شوروی را از آن خود کرد.

توفیق وحیدی آذر